چکیده:
هدف از پژوهش حاضر عبارت است از طراحی آزمون پله بیشینه با نام آزمون پله تربیت مدرس (TMST) با تنظیم ارتفاع پله بر اساس زاویه 90 درجه زانو برای برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) و ارایه فرمول محاسباتی آن. 30 دانشجوی دختر کارشناسی تربیت بدنی با میانگین سن 23.6±0.38 سال، قد 164.63±1.26 سانتی متر، توده بدن 60.97±1.84 کیلو گرم، و درصد چربی بدن 26.18±0.87 درصد آزمودنی های پژوهش حاضر را تشکیل می دادند. آزمون های TMST و چرخ کارسنج با تجزیه و تحلیل نفس به نفس گازهای تنفسی از آزمودنی ها گرفته شد. میانگین VO2max آزمون های چرخ کارسنج 29.39±0.93 و آزمون 32.8±1.13 TMST اندازه گیری شد. با استفاده از رگرسیون خطی فرمول برآورد VO2max در آزمون TMST به دست آمد (R2=0.98 و SEE=4.39 ml/kg/min):
(وزن) 0.18 – (ضربان قلب پایانی) 0.1 + (ضرب آهنگ پله زدن پایانی) 0.71= VO2max (ml/kg/min) یافته های پژوهش تفاوت معناداری را بین زمان رسیدن به VO2max و زمان کل دو آزمون نشان نداد (p>0.05). همچنین، همبستگی مثبت و معنا داری بین VO2max (R2=0.53، p?0.01)، ضربان قلب بیشینه، و معادل تهویه ای اکسیژن در آزمون های TMST و چرخ کارسنج به دست آمد (p?0.01). بین شاخص های میزان تلاش ادراک شده و نسبت تبادل تنفسی دو آزمون همبستگی معنا داری دیده نشد (p>0.05). به طور کلی، آزمون TMST آزمونی ساده است که با تجهیزات اندک VO2max را با دقت بالا برآورد می کند.
خلاصه ماشینی:
"علاوه بر تنظیم ارتفاع پله بر اساس قد آزمودنی، تلاشهایی نیز برای طراحی آزمونهای پلهء بیشینه به منظور برآورد دقیقتر VO 2 max انجام شده است.
بنابراین،هدف از پژوهش حاضر طراحی آزمون پلهء بیشینهای با تنظیم ارتفاع پله بر اساس زاویهء 90 درجهء زانو و ارائهء فرمول محاسبهء VO 2 max در بین دانشجویان دختر 19-29 سال کارشناسی تربیتبدنی بود.
فرمول برآورد VO 2 max با آزمون پلهء تربیت مدرس (TMST) در دانشجویان دختر 19-29 سال کارشناسی تربیتبدنی عبارت بود از ( SEE-4/39 ml/kg/min,R 2-0/98 ): +(ضربآهنگ پله زدن پایانی) VO 2 maxml/kg/min)-0/71 (وزن)18/0-(ضربان قلب پایانی)1/0بحث توانایی تحویل اکسیژن و مصرف آن در عضلات فعال باعث وابستگی اندازهگیری VO 2 max به تودهء عضلانی درگیر هنگام آزمونهای VO 2 max شده است(20،21).
به نظر میرسد بالا بودن VO 2 max و ضربان قلب در آزمون TMST به دلیل شدت و فشار بالاتر و نشاندهندهء تودهء عضلانی در حال کار بیشتر نسبت به آزمون چرخ کارسنج باشد.
به نظر میرسد تنظیم ارتفاع پله بر اساس زاویهء 90 درجهء زانو در آزمون پلهء TMST تا حد زیادی خستگی عضلانی ناشی از پله زدن را کاهش داد و آزمودنیها توانستند به حد بالایی از ظرفیت خود برسند و تا حدود 100 درصد ضربان قلب بیشینه به کار ادامه دهند.
تنظیم ارتفاع پله با زاویهء 90 درجهء زانو در آزمون پلهء TMST احتمالا به بهبود اقتصاد حرکت و ضربانهای قلب پایینتر هنگام آزمون میانجامد و امکان ادامهء فعالیت تا سطوح بیشینه را فراهم میکند."