Abstract:
هدف از این تحقیق، تعیین رابطة بین سلامت اجتماعی با خودکارآمدی تحصیلی، هیجانی و اجتماعی و نیز پیشبینی سلامت اجتماعی از روی خودکارآمدی تحصیلی، هیجانی و اجتماعی دانشآموزان پسر دوره اول متوسطه شهرستان هشترود بود. روش تحقیق این پژوهش از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش انجام توصیفی و از نوع تحقیقات همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان پسر دوره اول متوسطه شهرستان هشترود که در سال تحصیلی 99-98 مشغول به تحصیل بودند و تعداد آنها براساس گزارش آموزش و پرورش 734 نفر بود، براساس جدول نمونهگیری مورگان و کرجسی تعداد نمونههای این تحقیق 254 نفر بود. که به صورت تصادفی و به روش خوشهای چند مرحلهای که از بین دانشآموزان پسر دوره اول متوسطه نمونهگیری شدند. ابزارهای پژوهش حاضر عبارت بودند از: پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان موریس(2001)(SEQ-C) و پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز(2004). برای آزمون فرضیهها از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون دادهها استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد با افزایش سلامت اجتماعی و نیز مولفه های آن، خودکارآمدی تحصیلی، هیجانی و اجتماعی نیز افزایش می یابد. با استفاده از یافتههای پژوهش حاضر میتوان عنوان کرد که با آموزش مهارت های اجتماعی برای دانش آموزان در زمینه سلامت اجتماعی به افزایش خودکارآمدی آنان اقدام نمود.
The main purpose of this study was to investigate the relationship between social health and academic,
emotional and social self-efficacy in male, first period high school students in Hashtrood city. The
research method was applied regarding its purpose and descriptive regarding its method of performing
and of correlational ones. The statistical population of the present study was all male, first period high
school boys in Hashtrood city who were studying in the academic year of 1398-1399 and whose
number was according to the report of Education Department as 734 people, that based on Morgan and
Karajsi sampling table, the number of sample in this research is 254 people who were randomly
selected by stratified cluster sampling. The instruments of the present research included Morris Child
and Adolescent Self-Efficacy Questionnaire (SEQ-C), Keyes' Social Health. In order to analyse data,
Pearson correlation coefficient statistical method and multiple regression analysis were used. The
results of data analysis showed that by increasing social health and its components, academic,
emotional and social self-efficacy do also increase. Using the present research findings, it could be
said that by training social skills to the students in the field of social health, it could help to increase
their self-efficacy.
Machine summary:
عجم (1395) در بررسی پیشبینی خودکارآمدی تحصیلی از طریق سلامت اجتماعی دانشج Keyes Zhu, Chen, Shi, Liang & Liu که روی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی انجام گرفته بود و جامعه مورد پژوهش تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی گناباد که تعداد آنها برابر با 1056 نفر بود.
همچنين، شربتیان (1391) در پژوهش با عنوان تاملی بر پیوند معنایی مولفههای سرمایه اجتماعی و میزان بهره مندی از سلامت اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه پیام نور مشهد با حجم نمونه 375 نفر که از روش نمونهگیری تصادفی طبقه بندی شده انجام شده بود، صورت پذیرفت؛ دادههاي آماری پاسخگویان با استفاده از نرم افزار (SPSS) در حوزه مطالعات علوم اجتماعی با تاکید بر آزمونهای تی تست آزمون پارامترها یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد.
بر اساس نتایج جدول 2، ضریب همبستگی 525/0 حاکی از این است که خودکارآمدی تحصیلی، هیجانی و اجتماعی اثر بارزی بر سلامت اجتماعی دارد.
جدول 3: نتایج تحلیل واریانس برازش رگرسیونی مدل نوع 1 {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} با توجه به نتایج جدول 4، بر اساس ضریب رگرسیونی استاندارد شده 33/0، 291/0 و 054/0 برای خودکارآمدی تحصیلی، اجتماعی و هیجانی و علامت مثبت این ضرایب و معنیدار شدن آن به دلیل سطح معنیداری کمتر از 05/0، میتوان عنوان نمود که این متغیرها بر افزایش سلامت اجتماعی اثر بارزی و مهمی را نسبت به سایر مولفهها داشتهاند.
The instruments of the present research included Morris Child and Adolescent Self-Efficacy Questionnaire (SEQ-C), Keyes' Social Health.