چکیده:
طرح مسئله: پژوهش حاضر به مقایسه نقش گرایش های مذهبی و سبک های مقابله با استرس در پیش بینی سلامت عمومی (اختلال در عمل کرد اجتماعی، علایم بدنی، افسردگی و اضطراب) مادران دارای کودک ناتوانی ذهنی بامادران دارای کودک عادی می پردازد.
روش: در پژوهش حاضر سعی شده است که همبستگی بین متغیر های مورد مطالعه بررسی و مقایسه شود. به همین منظور 124 مادر دارای کودک دارای ناتوانی ذهنی و 124 مادر دارای کودک عادی به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب و با یکدیگر همتا شدند. ابزار های مورد استفاده عبارت بودند از: مقیاس مذهب گرایی اسلامی، شیوه های مقابله با استرس و سلامت عمومی.
یافته ها: یافته های پژوهش بیان گر آن بود که مادران دارای کودک ناتوان ذهنی نسبت به مادران دارای کودک عادی از اختلال در عمل کرد اجتماعی، علایم بدنی، افسردگی و اضطراب بیش تری برخوردارند. مذهب گرایی نقش بسیار عمده ای در یافتن معنا و در نتیجه افزایش سلامت عمومی مادران کودک دارای ناتوانی ذهنی دارد. سبک مقابله ارزیابی مثبت در مادران دارای کودک ناتوانی ذهنی نسبت به مادران دارای کودک عادی نقش بیش تری در افزایش عمل کرد اجتماعی و سلامت عمومی دارد.
نتایج: یکی از موثرترین شیوه های ارتقاء عمل کرد جسمانی، روانی و اجتماعی مادران دارای کودک ناتوانی ذهنی و کمک به آن ها در پذیرش کودک ناتوان خود و یافتن معنا در زندگی، ارائه آموزه های مذهبی به آن ها است. همچنین آموزش به ماردان در پذیرش کودک ناتوان خود به عنوان منبعی برای رشد، شادکامی و نزدیکی خانوادگی (سبک مقابله ارزیابی مثبت) می تواند در ارتقاء عمل کرد های جسمانی، روانی و اجتماعی آن ها نقش قابل توجهی داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) به منظور پاسخ به سئوال اول پژوهش حاضر،نتایج آزمون همبستگی میان گرایشهای مذهبی و سبکهای مقابله با استرس با زیر مقیاسهای سلامت عمومی در مادران کودکان دارای ناتوانی ذهنی در جدول 2،و در مادران کودکان عادی در جدول 3 آورده شده است.
همانگونه که نتایج نشان میدهد مذهبگرایی و ارزندهسازی مذهبی رابطۀ معنیدار منفی با نمرۀ کلی سلامت عمومی و زیر مقیاسهای اختلال در عملکرد اجتماعی،علائم جسمانی و افسردگی در هر دو گروه مادران کودکان دارای ناتوانی ذهنی و مادران کودکان طبیعی دارد(0/05 p< .
نتایج نشان میدهد که بهطور کلی،از بین سبکهای مقابله،سبک مقابله ارزیابی مثبت نقش بیشتری در پیشبینی زیر مقیاسهای سلامت عمومی،خصوصا کارکرد اجتماعی در مادران کودکان دارای ناتوانی ذهنی دارد.
همچنین با توجه به نقش بهخصوص سبک مقابلۀ ارزیابی مثبت در سلامت عمومی مادران کودکان دارای ناتوانی ذهنی،آموزش به مادران در پذیرش کودک ناتوان خود به عنوان منبعی برای رشد،شادکامی و نزدیکی خانوادگی میتواند در ارتقاء عملکردهای جسمانی،روانی و اجتماعی آنها نقش قابل توجهی داشته باشد.
Mothers of children and adolescents with intellectual disability: social and economic situation, mental health status, and the self-assessed social and psychological impact of the child's difficulties.
A community survey of children with severe intellectual disability and their families: psychological adjustment, carer distress and the effect of respite care.
Thc role of coping in maintaining the psychological well-being of mothers of adults with intellectual disability and mental illness.
Stress, social support, and respite care use in families with autistic children, Journal of Autism and Developmental Disorders, 20(1), 139-146."