خلاصه ماشینی:
"یافتههای پژوهش نشان داداکسیژن مصرفی )54/0-P( ،تهویۀ ریوی )98/0-P( ،دیاکسید کربن تولیدی )7/0-P( ،معادل تهویهای اکسیژن )23/0-P( ،و ضربان قلب )82/0-P( در مؤلفۀ آهسته(بنی دقایق سه و شش)تمرین زیربیشینه بین سه وضعیتکاهش غیر معناداری داشت.
نتایج اینپژوهشها نشان داد که افزایش میزان تهویه درادامۀ تمرین(افزایش تواتر تنفسی و کار عضلاتتنفسی)باعث افزایش هزینۀ اکسیژن مصرفی و ازتعیینکنندههای اصلی مؤلفۀ آهسته است(8).
از اینرو،به نظر میرسد تمرینات مقدماتی(گرم کردن)نیز به ویژه از طریق تأثیر برمتغیرهایقلبی-تنفسی باعث بهبود پویایی اکسیژن مصرفی(1)و اجرای فعالیت ورزشی هوازی و بیهوازینسبتا طولانیمدت میشود.
درتوجیه این سازوکار،به تجمع تعداد محصولاتفرعی تمرینات نسبتا شدید از جمله اسیدلاکتیکو افزایش جریان خون عضله اشاره شده استکه موجب افزایش دسترسی آسان عضلات بهاکسیژن و تحریک تنفس میتوکندریایی میشود،در صورتی که تمرینات مقدماتی آهسته(تغییرسطح لاکتات کمتر از L/Mm 1 نسبت به سطحاستراحت)آثار کمتری برتغییرات متغیرهایتنفسی تحت شرایط مشابه داشته است(1)،{CP20CP}.
نتایج پژوهش نشان داد مؤلفۀ آهستۀ اکسیژنمصرفی )54/0-P( ،تهویۀ ریوی )98/0-P( ،معادلتهویهای اکسیژن 23/P0- ،دیاکسید کربن تولیدی )7/0-P( ،و ضربان قلب )82/0-P( بین دقایق سه وشش تمرین زیربیشینه(مؤلفۀ آهسته)بین سه وضعیتتفاوت معناداری نداشت(شکل 1).
یافتههای پژوهشحاضر افزایش کم میزان لاکتات خون(کمتر ازمیزان احتمالی مؤثر برمؤلفۀ آهستۀ اکسیژن مصرفی) آزمودنیها پس از هردو شدت گرم کردن را نشانداد که از دلایل احتمالی عدم تغییر معناداری متغیرهادر این پژوهش است.
در مطالعۀ گربینو(19)علت بهبود پویایی اکسیژن مصرفی(کاهشمؤلفۀ آهسته)به تحریک اسیدوز سوختوسازیمتعاقب تمرین شدید مقدماتی نسبت داده شدهاست،اما در این پژوهش کاهش مؤلفۀ آهسته پساز تمرین مقدماتی با شدت متوسط نشان داد کهاسیدوز سوختوسازی عامل ضروری کاهش مؤلفۀآهسته نیست یا دستکم نمیتواند تنها عامل در اینخصوص باشد."