خلاصه ماشینی:
"این تلقی پاریسون از هنر در گفتهء بسیار معروفی از او چنین بیان شده است که«هنر شکل بخشیدن برای شکل بخشیدن است»، قولی که شاید در زبان انگلیسی کژفهمیهایی را به دنبال داشته باشد.
تفسیر درست اثر هنری و مداقهء زیبایی شناختی مستلزم درک تاریخ پویای تکامل آن اثر است؛به علاوه، هنر پذیر باید بکوشد از همان ابتدای این فرایند به یاری قوهء خیال خود را با هنرمند همانند بپندارد.
پاریسون با چنین نظری کاملا مخالف بود و اومبرتو اکو هم از این جهت دنباله رو صدیق او بوده،آثار هنری را به منزلهء موضوعات پیچیدهء تاریخی تجزیه و تحلیل کرده است.
بسط،پرداخت و اعلان این موضع از سوی اکو زمانی صورت گرفت که وی پیش از آن کار خود را با تأکید بر زیباییشناسی قرون وسطی آغاز کرده بود.
»بر این اساس،ارزیابی زیبایی شناختی را میتوان صرفنظر از نیات والای نظریهء هنر مردن،«در چهار چوب افق زیباییشناسی جاری احیا کرد»،زیرا«اثر هنری چیزی است بیش از بوطیقای آن».
ارنستو پائولوتسی در مسائل زیباییشناسی ایتالیا از جنگ دوم جهانی تا 5891 (5891)ایراد کرده که عقاید اکو بازیافت همان نظریات پاریسون است بی آنکه از دستگاه فلسفی و دقت و انسجام اندیشگی استاد بهرهای برده باشد.
Translated by Hug Brendin as The Aesthetics of Thomas Aquinas(Cambridge,Mass,1988).
Partial translation with other taxts edited by Robert Lumley,Apocalypse Pastponed(Bloomington,Ind.
Translated by William Weaver as The Name of the Rose(New York,1983).
English translation,Semmiotics and the Philosophy of Language Bloomington,Ind.
Translated by William Weaver as Foucault's Pendulum(New York,1989).
Translated as The Limits of Interpretation(Bloomington,Ind.
Translated by William Weaver as The Island of the Day Before(New York, 1995)."