چکیده:
(CGRP) Calctionin Gene-Related Peptide نروپپتایدی است که در بسیاری از موتونرون ها وجود دارد و با سرعتی معادل یک میلی متر در ساعت به سمت محیط منتقل می شود و در پایانه های عصبی آزاد می گردد. این نروپپتاید در ساخت و عملکرد گیرنده های استیل کولینی اثر می گذارد و به طور کلی عملکرد عصبی – عضلانی را نیز متاثر می سازد. شواهدی وجود دارند مبنی بر این مقدار CGRP در موتونرون ها با سطح فعالیت عصبی – عضلانی ارتباط دارد. از سویی، تمرینات استقامتی مقدار و سرعت پروتئین های مختلفی را در آکسون ها دستخوش تغییر ساخته است.
هدف تحقیق حاضر، تعیین اثر افزایش طولانی مدت فعالیت عصبی – عضلانی بر مقدار نسبی CGRP در عصب سیاتیک و انتقال آکسونی آن بود.
بدین منظور دوازده موش سفید ماده به دو گروه کنترل و ورزیده تقسیم شدند. گروه ورزیده در معرض یک برنامه استقامتی (دویدن بر روی تردمیل) 16 هفته ای قرار گرفته و عصب سیاتیک آنها برای مدت 4 ساعت با لیگاتور مسدود شد. در مرحله بعد، عصب سیاتیک هر دو گروه خارج گردید و با استفاده از روش RIA، مقدار CGRP در عصب سیاتیک هر دو گروه مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج حاکی از آن بود که مقدار نروپپتاید مورد مطالعه در عصب سیاتیک گروه ورزیده به طور معنی داری P<0.05)، (%37 بالاتر از گروه ساکن بود. علی رغم افزایش در مقدار CGRP، سرعت تجمع آن در سیاتیک حیوانات ورزیده تفاوت معنی داری با گروه ساکن نشان نداد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر که برای اولین بار تغییر مقدار CGRP در آکسون موتونرون های ناحیه کمری پس از تمرین را نشان می دهد و با عنایت به فرضیات موجود مبنی بر نقش این نروپپتاید در سازگاری محل اتصال عصب و عضله، بحث و نتیجه گیری به عمل خواهد آمد.
خلاصه ماشینی:
"اثر یک برنامه تمرین استقامتی بر مقدار cgrP در عصب سیاتیک و انتقال آکسونی آن در موش سفید دکتر رضا قراخانلو گروه تربیتبدنی دانشگاه تربیت مدرس فهرست: چکیده 53 مقدمه 63 روششناسی تحقیق 73 یافتههای تحقیق 83 بحث و نتیجهگیری 93 منابع و مآخذ 24 چکیده: (cgrP)Lcalationin gene-related PePdide نروپپتایدی است که در بسیاری از موتونرونها وجود دارد و با سرعتی معادل یک میلی متر در ساعت به سمت محیط منتقل میشود و در پایانههای عصبی آزاد میگردد.
از آنجایی که نشان داده شده تمرینات استقامتی موجب تغییر در چند عنصر پیش و پس سیناپسی در محل اتصال عصب و عضله میشود(7،9 و 81)،شاید بتوان گفت که در افزایش مقدار cgrP در عصب سیاتیک موشهای ورزیده نیز مکانیزمهای مشابهی با آنچه که در سایر حالات«بیثباتی پایانههای عصبی»درگیر هستند،فعال میشوند.
قبلا نشان دادن شده که تعداد لوسینهای نشاندار(برای ترکیب با پروتئینهای مرکب تزریق میشود و در مسیر عصب سیاتیک با مکانیزم انتقال سریع منتقل میگردد)در موشهای تمرین کرده افزایش مییابد(61)."