خلاصه ماشینی:
در دورهی انقلاب علی رغم وضع و اجرای ضوابط طراحی و ساختوساز برای مستحدثات غیررسمی و مردمی از طرف دولت،این ساختمانها گاه به علل مختلف همچن توانایی مالی و امکان سرمایهگذاری بخش خصوصی درمعماری و حجم ساختوساز قابل توجه از سوی این بخش،نقش و اهداف متفاوت مردم نسبت به دولت در معماری،و اقدامات خاص بخش خصوصی چون برجسازی از 8631، معماری درخور توجه و ویژهای را مطرح میکنند که مستقل از معماری دولتی اهمیت مییابد.
شایان ذکر است که در این زمان،حتی معماری بعضی از بناهای خصوصی(متعلق به طبقه مرفه جامعه و متأثر از معماری (اروپا و امریکا)به سبب ارتباط مستقیم مالک یا سازنده با معماریهای غرب و الگوبرداری از آنها،پیشروتر بودنشان در ارائهی معماری نو و مبتنی بر تکنولوژی(مأخوذ از غرب)،افزایش نقش مردم در سرمایهگذاری معماری و ایجاد اماکن مسکونی و عمومی،و بناهای بلندمرتبه از سالهای 8631 به بعد به علت قدرت اقتصادیشان،بر معماری برخی از آثار حکومتی،اثر مینهند یا بالعکس،اقشار گوناگون جامعه به ویژه متوسط،پایین(به قدر بضاعتشان)و افراد غیرمتخصص و سازنده بناها از ابنیهی دولتی تأثیر میپذیرند.
ازاینرو به لحاظ اهمیت و جایگاه رفیع این ابنیه و لزوم نگرش مجزا به آن،منابع ناچیز در این رابطه،و به منظور شناخت علمی وضعیت و مسیر معماری بخش خصوصی-اگرچه علیرغم تلاشها و وجود قوانین متاسفانه کیفیت غالبا نامطلوب آن در سیمای شهر آشکار است- ریشهیابی،شناسایی،بررسی فاکتورهای شکلدهندهی معماری مردمی در سالهای 58-7531 و میزان تأثیر هریک از آنها جهت شناخت بیشتر این معماری و تصمیمگیری،برنامهریزی و اتخاذ تدابیر معمارانه برای اصلاح (*)عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس (به تصویر صفحه مراجعه شود) 1-خانه دزاشیب،فرامرز شریفی،87-7731 تدریجی روند معماری آنها و بهبود کیفیتشان ضرورت مییابد و در این مقاله حتی الامکان بدان پرداخته میشود.