خلاصه ماشینی:
"برای بوش و همکارانش که طی هفت سال گذشته هویت سیاسی خود را در سازشناپذیری و استفادهء یکجانبه و قاطعانه از تواناییهای نظامی آمریکا علیه مخالفان و دشمنان واقعی یا خیالی آن معنی کردهاند تخلیهء کاخ سفید در شرایطی که عراق در چنبرهء جنگ داخلی اسیر است و در معرض فروپاشی است و ایران نفوذ جدیدی در منطقه پیدا کرده بزرگترین و غیرقابل تحملتری شکست تلقی میشود.
علیرغم اینکه پیروزی انتخباتی سال گذشتهء دموکراتها عمدتا بر برنامهء انتقاد آنها از جنگ عراق و بیکفایتی دولت بوش حزب جمهوریخواه در مدیریت کشورهای تحت اشغال-یعنی افغانستان و عراق-بنا شده بود،ب این همه برای حزب دموکرات این مسأله که تکلیف عراق و وضعیت آمریکا در خاورمیانه بعد از دورهء ریاست جمهوری بوش چه خواهد بود معضل قابل توجهی است.
22 ولی در حال حاضر اینکه آیا این لوایح الحاقی تا چه حد در شرایطی که هم اکثریت مردم آمریکا و هم رهبران سیاسی در قوهء مجریه و مقننه عملا و به عللی که ذکر شد خواهان مقابله جدی با ایران هستند و قابلیت محدود کردن اقدامات تند علیه ایران را دارند پرسشی است که امید اس هیچگا امکان ارزیابی عملی آن پیش نیاید.
مقامات امنیتی بعد از تجربهء عراق واقفاند که هر نوع اطلاعات غیرواقعی که در مورد تواناییهای استراتژیک و نظامی و اهداف منطقهای ایران که برای برخورد احتمالی با ایران مورد استفاد کاخ سفید قرار بگیرد در درازمدت گریبان این نیروهای امنیتی را خواهد گرفت و دولت بوش از انداختن تقصیر اقدامات خود به گردن آنها ابایی ندارد."