خلاصه ماشینی:
"در جامعهشناسی تاریخی آندوره،به این نکته باید توجه داشت که قاجاریان پادشاهی خود را بر خویشاوندی با قدرتهای محلی نیز استوار ساخته بودند و ثروت و قدرت و احترام بسیاری از شاهزادگان،به ویژه در بیرون از پایتخت،در واقع مردهریگ خاندان مادری(مادر خود یا پدر یا نیای آنان)بود.
به شهادت محتوای کتاب سیری در زندگی و آثار ایرج میرزا(از جمله:صص 18، 29)و منابع دیگر،خاندان ایرج و خود او تنگدست بودند و باتوجه به اینکه سراسر عمرش در دورهء قاجار گذشت،خود او هم به شهادت تمامی روایتها و فعالیت اداریاش،فاقد هرگونه نفوذ بوده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) پیشکاری مالیه(دارایی)خراسان و سیستان برگزید و محمد مهدی میرزا ابتهاج السلطان را که در ایالت دیگری پیشکار مالیه بود و چیرگی بر کار خود و زبان فرانسه داشت،به معاونت او گماشت.
این یک،در آن هنگام رئیس مالیات غیرمستقیم بوده و ایرج میرزا در یادداشت خود به او،یکی از نوادگان لاچین خان را با اشاره به همان وصیتها سفارش کرده است: حضرت و الا شاهزاده نور الدین میرزا این میرزا احمد خان نوادهء همان لاچین خان است که جد بزرگوار شما (مقصودم مرحوم نایب السلطنه عباس میرزاست)او را شریک نیمهء دولت ایران در وصایای خود معرفی و از خدمت او اظهار شکرگذاریها کرده.
علاوه بر آچه ذکر شد،پارهای از اشتباهها هم در نوشتارهای سیری در زندگی و آثار ایرج میرزا دیدهام که به دو تا از مهمترین آنها اشاره میکنم:یکی اینکه حاج جلال الممالک که در مشروطیت تهران فعال بود(ص 93)و بعد به حزب دموکرات پیوست و در مجلس مؤسسان رضاخان هم شرکت جست،غیر از ایرج میرزاست(بنگرید به ناظم الاسلام و کمرهای)."