خلاصه ماشینی:
"و در این میان در عرصههای دیگر،از جمله در پژوهشهای جدی تاریخی نیز با نوعی تجدیدنظر روبرو هستیم:برای مثال به کتاب قبله عالم:ناصر الدین شاه قاجار و سلطنت ایرانی،1381-6981 میتوان اشاره کرد که در آن پدیده پادشاهی فقط و منحصرا به عنوان مظهر تباهی و زوال مورد بررسی قرار نگرفته است.
میلانی از آرشیوهای وزارت امور خارجه فرانسه،آرشیوهای امنیت ملی،آرشیو ملی ایالات متحده گزارشهای سازمان سیا و سفارت امریکا در تهران و دیگر منابع اطلاعاتی و دیپلماتیک استفاده کرده است و علاوه بر این به خاطرات و نوشتههای طیف وسیعی از نخبگان عصر پهلوی،شاه و خود هویدا نیز ارجاع داده است.
64 میلانی،طی بحثی نسبتا طولانی درباره شرایطی که هویدا تحت آن شرایط به نخستوزیری رسید به این مسئله اشاره میکند که به دلیل گسترش تمایلات آمرانه شاه«دیگر نخست وزیر از قدرت بسیار کمی برخوردار بود»74سپس به طرح پرسشی میپردازد که قاعدتا میبایست پرسش محوری کتاب میبود: «آیا هویدا حق داشت بعدها ادعا کند که مسئولیت دخالتهای خلاف قانون شاه در سیاست با او نبود؟آیا این واقعیت که این دخالتها پیش از صدارات او رواج پیدا کرده بود شاهدی بر بیگناهی هویدا محسوب میشد؟آیا کسانی که آفریننده یک نظام غیر قانونی و معیوب نیستند،اما به تداومش مدد میرسانند،هیچ مسئولیت قانونی در قبال عملکرد این نظام ندارند؟84 هرچه باشد،حتی«ارباب»پیر هویدا،یعنی انتظام نیز«بازنشستگی اجباری را بر تمکین سودای قدرتطلبی سیریناپذیر شاه رجحان داد.
Abrahamian,Tortured Confessions:Prisons and Public Recantations in Modern Iran, Berkeley,1999 میلانی ترجیح داده است که از این کتاب که در بخش کتابشناسی آن از مجموعه شهادهای فردی،خاطرات و دیگر اسناد مربوط به حال و روز زندانیان سیاسی دوره هویدا فهرست جامعه ارائه شده،استفادهای به عمل نیاورد."