خلاصه ماشینی:
"اما در مورد اشخاص زنده که غالبا این روزها بصورت متهمان دهان دوخته در متن تمامی کتابهای خاطرات قرار میگیرند،ناچار باید اظهارات مصنف محترم را مستند و مقبول دانست مگر آنکه آنان به دفاع از خود یا رد اظهارات ایشان برخیزند،چنانکه آقای هوشنگ رام به این راه رفته است.
فی المثل: 1-در همان آغاز کتاب وقتی مصنف محترم در دیباچه مینویسند که بعنوان «کارگر تاریخ»21کوشیدهاند تا وقایع را وفادارانه گزارش کنند بلافاصله به خردههای بجایی که نشر دانش از جهت اشکالات تاریخی بر کتاب گرفته است برمیگردیم و به منتقد نشر دانش حق میدهیم که بر عدم توجه ایشان به تاریخهای مهمی چون حملهء متفقین به ایران-25 اوت 1941 و نه سپتامبر این سال-انگشت بگذارد و ما را نیز وادار کند که به اشتباه تاریخی دیگر ایشان اشاره کنیم که در آن گفته شده است: «وهابیگری نوعی از اسلام بنیادگرای سنتیست که مرکز آن در عربستان است و دو قرن است که با حکومت سلسلهء سعودی به قدرت رسیده است».
»30 نفر دیگر که باز از او نامی نمیآید،کسیست که ملکه فرح با انتخاب او به ریاست دفتر خود،در حقیقت رقیب هویدا را که سالها برای جانشینی او در تلاش بوده به خود نزدیک میسازد،و مصنف محترم از این سوء انتصاب چنان متأسف میشوند که مینویسند: «بدینگونه شهبانو که میل داشت ملکهء فقرا و همهء مردم باشد علیرغم خواست خود به پس از خواندن کتابی:«از کاخهای شاه تا زندانهای انقلاب»182 توطئههایی درآمیخته شده بود که به هیچ وجه علاقهای و ذوقی به آنها نداشت»."