خلاصه ماشینی:
"منازعات عقلی در میراث فرهنگی امامیه *محنة التراث الاخر(النزعات العقلانیه فی الموروث الامامی) *ادریس هانی *بیروت:دار الغدیر،1998 میراث فرهنگی شیعهء امامیه اعم از فلسفی،فقهی،کلامی و جز آن،نزد بسیاری از اندیشمنان عرب ناشناخته است و در پژوهشهای میراثی آنان، به این میراث گرانسنگ به دو دلیل هیچ توجهی نمیشود:ناشناخته بودن آن به طوری که به بسیاری از آنها تنها نامی از این میراث شنیدهاند؛و به حاشیه راندهشدن این میراث در منابع متقدم تاریخی و کلامی اهل سنت و بالتبع در آثار متأخر آنها،به طوری که امامیه در حد یک فرقهء ناچیز و بیگانه با سنت رسول (ص)تلقی میشود.
به نظر مؤلف،تاریخ الرسل و الملوک معروف به تاریخ طبری،در نگاه اول تاریخی دربردارندهء تمام گرایشها اما پژوهشگر مدقق،با اندکی تأمل سریعا عکس آن را ملاحظه و تمایل آشکار به حکومت عباسیان و گرایشهای سیاسی و مذهبی عصر خود آگاه بود،واقعنگری علمی در نگارش تاریخ،از طرف اکثریت و نیز حاکمیت با تهدید جدی مواجه بود؛ازاینرو،تاریخنگاری طبری گزینشی بود و در قبال پارهای از مسائل که دیدگاه غیر خودیها را تقویت میکرد،سکوت میکرد.
ادریس هانی دو سخن،یکی از امام صادق و دیگری از امام علی نقل میکند و میگوید مشرب کلامی امامیه چیزی نیست جز شرح و تفسیر این دو سخن که امام صادق میفرماید:«اما توحید یعنی آنچه را که برای خود روا نمیداری بر خداوند روا نداری؛و عدل یعنی آنچه را مایهء سرزنش خویش میدانی،به خداوند نسبت ندهی»و امام علی چنین میفرماید:«توحید آن است که وهم را در فهم او دخالت ندهی و عدالت آن است که وی را متهم نکنی»."