خلاصه ماشینی:
"نویسنده در صحنه دوم روایت،از نثر کلیشهای موجود گریخته و با استفاده از ترانهای گرفته شده از فرهنگ عامه(گندمو کی میخوره؟) که برای کودک آشناست،قالب را طرحریزی کرده: پیفه رو کی میخوره؟ پیفه رو آب میخوره.
آلاینده (به تصویر صفحه مراجعه شود)همراه فاضلاب،به داخل آبهای سطحی،از جمله رودخانه میریزد و در زنجیرههای غذایی گوناگون،در مرحله اول به تولیدکنندگان زنجیره غذایی،یعنی گیاهان و از آنجا به مصرفکنندگان گروه اول،یعنی جانوران و سپس به مصرفکنندگان گروه دوم،یعنی انسان میرسد و در این حرکت دایرهای شکل،به تمامی عناصر موجود در زنجیره آسیب میزند.
نویسندهء ترانه-قصه«گندمو کی میخوره؟» نیز با استفاده از این فرم زنجیرهای،از طریق یک رابطه علت و معلولی ساده،بیان زنجیره غذایی و حرکت آلاینده در آن پرداخته است.
بدینسان،دو عام استفاده از عروسک و قالب آهنگین و بازیگونه ترانه-قصه،سبب شده است این واقعیت بسیار دردناک(آلوگی محیط زیست)که انسان امروزی و محیط زندگی او را مورد تهدید قرار داده است و اقدام و عمل همگان را میطلبد،برای کودکان نیز باز گفته شود تا شاید از کودکی،نقشی در ذهن وی برای حفاظت از محیط زیست شکل گیرد.
سبک فردی تصویرگر در این اثر،با استفاده از تلفیق دو سبک واقعگرا و انتزاعی،با هدف ساخت دنیای ایدهآل مخاطب و انتخاب تکنیک کلاژ با استفاده از ابزار و وسایل پیرامونی کودک،چون اسباببازی و به ویژه ساخت عروسک پارچهای به وجود آمده است.
باوجوداینکه طاهره تابان در این اثر،چون دیگر آثار تصویری برای کودک،متعهد به رعایت متن بوده است و به عبارتی بایستی معنایی از پیش تعیین شده را تصویرگری میکرده،توانسته است امضای فردی خود را با ساخت عروسک و جایگزینی آن به عنوان شخصیت ترانه-قصه نویسنده پای تصویرهایش حک کند."