خلاصه ماشینی:
"یعنی درست نیست اگر بگوئیم که امکان اینکه یک عالم واقعی جایگاه علمی خود را فراموش کند و دست به عملی تودهای بزند کمتر است؟یعنی فکر نمیکنید یکی از علل شکل نگرفتن آن آگاهی صنفی در بین استادان یکی هم این باشد که میانگین سطح علمی اساتید دانشگاههای ما خیلی بالا نیست؟ پهلوان:به نظر من در مورد افت سطح علمی حساسیتهای زیادی در ایران نشان داده شده است.
در علوم دقیقه هم متأسفانه همین کار میشود؛یک استاد خوب طب کنار گذاشته میشود به نفع یک کسی که خواستار آن شغل است و تعلق سیاسی به گروهی دارد،این تصور که اگر با این روش به پیش بروند دانشگاهها آرام خواهد بود،اشتباه است،دانشگاه آرام،دانشگاهی است که استاد آن تشخص داشته باشد و مؤسسه برطبق ضوابط علمی خودش عمل بکند و همهء جامعه احساس بکند که هرکسی بر سر قدرت باشد اینجامعه از آن ضوابط علمی نخواهد گذشت و استادها هم با این احساس تشخص بتوانند از خودشان دفاع بکنند.
گفتگو:این تحرک جدید در حوزه و نیز از طرف دیگر پذیرفته شدن نظام دانشگاهی آموزش عالی که در واقع منجر به نزدیکی حوزه و دانشگاه شده است،چه تأثیری بر استادها و نظام استادی داشته است؟چه تجربهء ملموسی از نقطه نظر استادی میتوانیم از دانشگاههایی مثل امام صادق که در وضعیتی بینابینی قرار دارند کسب کنیم؟آیا همزبانی بین آنها وجود دارد و شما از لزوم تأسیس انجمن اساتید صحبت کردید،میتوان تصور کرد که استادهای حوزوی و دانشگاهی در کنار هم در این انجمن بنشینند و از منافع خودشان و علم دفاع کنند؟ پهلوان:ببینید انقلاب در زمینه نظام دانشگاهی چند تجربه قابل ذکر دارد."