خلاصه ماشینی:
"زنان عضو هیئت علمی دانشکدهء کشاورزی دانشگاه تهران در نامهای به کمیتهء برنامهریزی کشاورزی ستاد انقلاب فرهنگی نگرانی خود را از روند حذفی آموزش عالی زنان ابراز داشتند و تصمیمات اتخاذ شده را مقایر با اصول قانون اساسی مبنی بر فراهم آوردن امکانات آموزشی برای عموم مردم و نیز رعایت حقوق زنان،به شمار آوردند.
تاسیس و فعالیت شورای عالی فرهنگی اجتماعی زنان و رفع محدودیتها هرچند مسئولیت نهایی اجرای سیاستهای آموزشی در زمینهء آموزش عالی بر عهدهء وزارت فرهنگ و آموزش عالی بود اما برای کسانی که در صدد تجدید نظر و یا حذف کامل این محدودیتها برآمدند واضح بود که کلید اصلی ماجرا در اختیار شورای عالی برنامهریزی و نهایتا شورای عالی انقلاب فرهنگی است.
72هنگامی که بحث به رشتهء کشاورزی رسید،اعضای شورای فرهنگی و اجتماعی زنان دیگر یقین حاصل کردند که وضع محدودیتها مبنایی جدی نداشت و حتی بدون مشورت با وزیر مربوطه اعمال شده بود:«رشتهء کشاورزی ضمن اینکه حاضر نبود شورای فرهنگی اجتماعی زنان را بپذیرد و پیوسته تکرار میکرد که سرمایهگذاری برای تحصیل خانمها امر بیهوده و اتلاف وقت و انرژی و سرمایه است نهایتا پیشنهاد کرد که از وزیر کشاورزی استفسار شود آیا به کار زن احتیاج دارند یا نه؟»82علیرغم پاسخ سریع و صریح وزیر کشاورزی مبنی بر اینکه«هرچه تحصیل زنان در رشته کشاورزی توسعه یابد،آن وزارتخانه احتیاج بیشتری به نیرو و خدمات آنان دارد»92رئیس گروه کشاورزی با«شتاب زده خواندن این پاسخ»به خواستههای شورای فرهنگی و اجتماعی زنان تن نداد."