خلاصه ماشینی:
"کتاب آقای غنی،که به قلم آقای حسن کامشاد و با عنوان اندک تحریفشدهء ایران:برآمدن رضا خان و برافتادن قاجار و نقش انگلیسیها(تهران،انتشارات نیلوفر،1377،511 صفحه)به فارسی هم منتشر شده،شامل چهارده بخش است.
بالاخره اینکه در شناخت جامعهء مدنی ایران باید دید که در سالهای بعد بر سر این«افکار عمومی»چه آمد و انگلیسیها از تجربهء تاریخی 1919 چه درسی گرفتند؟آیا راه و روشی برای شناخت و نفوذ بر این پدیدهء نوظهور یافتند؟ بخش سوم کتاب«استعفای وثوق الدوله»نام دارد.
یکی دیگر از نکات جالب این چند بخش نه تنها روایت آقای غنی از نقش نرمن،وزیرمختار انگلیس،و چگونگی رابطهء او با کرزن وزیر خارجهء انگلیس،بلکه تصویریست که از نحوهء برخورد دیپلماتهای انگلیسی با ایران به دست میدهد.
وقتی کرزن بالاخره دریافت که ایرانیان تحت الحمایگی را برنخواهند تابید،وقتی متوجه شد خطر بسط انقلاب اکتبر جدیست،و سرانجام وقتی به علل متعدد،ناچار شد خروج نیروهای انگلیس از ایران را در دستور کار دولت بگذارد،به اکراه و اجبار این واقعیت را هم پذیرفت که انگلستان باید در ایران سیاستی نو پیشه کند.
شاید بتوان گفت که اسناد گرد آمده در کتاب آقای غنی مؤید این باورند که بر خلاف گمان رایجی که رضا خان را ساخته و پرداختهء انگلیسیها میداند،قدرت روزافزون او،که اغلب هم به رغم انگلستان به دست آمده بود، شرایطی پدید آورد که در آن دولت فخیمه راه پسوپیش نداشت.
صفحهء 21 آقای غنی میگوید رضا شاه مصر بود که دولت انگلیس ایران را«همچون کشوری همتا و برابر» بداند(ص 305).
آقای غنی در عین اشاره به این جنبه از شخصیت رضا شاه میافزاید که در آن زمان،در هیچ کشور دیگر آسیایی هم دموکراسی وجود نداشت(ص 404)."