خلاصه ماشینی:
"Adyaben «الحضر»یا«هاترا»1در شمال غربی آشورو«اسروئنه»2در شمال بین النهرین که از حمایت اشکانیان برخوردار بودند،3علاوه بر اهمیت ویژهء سیاسی و نظامی در رویاروییهای ایران و روم،نقش زنجیرهای مهمی در فعالیتهای بازرگانی شرق و غرب و پیوند راه دریایی خلیجفارس به نواحی شرق عربستان و حوضهء مدیترانه بر عهده داشتند.
از اینرو تسلط بر این سرزمین علاوه بر اهمیت اقتصادی بسیاری که برای دولت نوپای ساسانی داشت،بخش مهمی از برنامهء جنگی(استراتژی نظامی) اردشیر در قطع شریانهای حیاتیبخش باقیماندهء قلمرو اشکانی به شمار میرفت.
با توجه به اینکه ساست تمرکزگرایی دولت ساسانی با وجود هرکانون قدرت مستقلی در قلمرو خود سازگار نبود،از اینرو باید کار دولت نبطی بین النهرین را کمی پس از انقراض اشکانیان پایان یافته تلقی کرد و مهاجرت گروههای عرب بهویژه قبایل قضاعی از تنوخیان را به سوی شام،پس از تسلط اردشیر بر بین النهرین در همین جهت شمرد.
این سرزمین حلقهء پایانی پیوند راه زمینی غرب نجد ایران،بین النهرین و شرق عربستان با راههای دریایی خلیجفارس، دریای عمان و اقیانوس هند برای رسیدن به سواحل هند و چین به عنوان مرکز مهم اقتصادی و تولید کالاهای بازرگانی دنیای آن روز به شمار میآمد با فروپاشی کامل حکومت اشکانی و گسترش قلمرو غربی امپراتوری ساسانی تا سواحل فرات،اردشیر در فرصتی کوتاه مرزهای شرقی امپراتوری خویش را آرام ساخت و پس از تحکیم حدود شرقی،به تیسفون بازگشت و کوششهایی را برای گسترش قلمرو خویش در کرانههای جنوبی خلیجفارس آغاز کرد.
پالمیر نیز به عنوان حلقه پایانی زنجیرهء ارتباط بازرگانی شرق به غرب(در شمال شرقی عربستان و نزدیک حوضهء مدیترانه)با وجود گرایش به رومیها با پیش گرفتن سیاست موازنه در روابط خویش با دو دولت قدرمند این نقش را ایفا میکرد."