خلاصه ماشینی:
"بعد از ایجاد این اشتغال حتی هرکسی را در انتخاب رشته و کاری که میخواهد انتخاب کند نیز آزاد میگذارد، یعنی در حقیقت هرکس حق دارد هر شغلی را که بدان علاقهمند است و برخلاف مصالح اسلام و جمهوری اسلامی نیست و موجب خدشهدار شدن حقوق دیگران نمیشود،اشتغال و کار مورد نظر خودش را انتخاب کند و دولت موظف است در کمک به این افراد،اعتبار لازم یا امکانات لازم را فراهم نماید و در اختیار آنان قرار دهد تا بدین طریق همانطوری که قانون اساسی تأکید دارد فقر و محرومیت به حداقل برسد و از هرگونه استثمار انسان از انسان یا استثمار کارگر توسط دولت و افراد جامعه جلوگیری شده است، همانگونه که در بند 31 از اصل 3 و اصل 82 و بند 3 از اصل 34 به این موارد اشاره شده است.
در اینجا مدیران اکثرا اعتقاد بر این دارند که چون قدرت مالی آن کارخانه به حداقل رسیده و کم شده پس ما سعی میکنیم کارگران را یا اخراج کنیم یا اینکه حکم تعدیل را در موردشان اجرا نمائیم تا بتوانند این کارخانجات قدرت مالی پیدا بکنند و توان از دست رفته خود را بدست بیاورند که معمولا ما این مسئله را توصیه نمیکنیم زیرا همه شاهدیم بعد از پیروزی انقلاب،سنگینترین فشار جنگ و مسائل اقتصادی روی دوش کارگران بود یعنی جبهه را همین کارگران پر میکردند همراه با سایر اقشار مردم،ولی حضور فعال کارگران بیشتر بود اینها اکثرا جزء خانواده شهدا هستند،اکثرا جانبازان و آزادگان از این قشر هستند و در زمانی که مسئولین امر علی الخصوص حضرت امام تأکید بر فعالیت بیشتر برای کارگران داشتند آنها شبانهروز فعالیت میکردند."