خلاصه ماشینی:
"به هر حال،واقعیات دنیای کنونی را کشورهای در حال توسعه نمیتوانند نادیده بگیرند و به موازات تحولات عمده اقتصادی جهانی و به خصوص شکلبندی سازمان جهانی تجارت لا جرم از تجربه و سرمایه در گردش در سراسر جهان که اکنون منتسب به 00045 شرکت فراملیتی است،بهره میگیرند و جمهوری اسلامی ایران نیز با درک و شناخت موانع *در سه سال اخیر، سرمایهگذاریهای مستقیم در سطح جهانی به دو برابر افزایش یافته و بیشتر این سرمایهگذاریها نیز جذب کشورهای پیشرفته شده است.
قدیمی بودن قانون جذب سرمایهگذاری خارجی و ناهماهنگ بودن آن به مقتضیات روز،به رغم نیاز شدید کشور به سرمایه خارجی به ویژه در دوره پس از جنگ تحمیلی و برنامههای اول و دوم توسعه اقتصادی کشور،دولت ایران تنها در این رابطه به ایجاد مناطق آزاد تجاری،صنعتی اقدام نمود که به دلیل عدم وجود سازوکارهای مناسب قانونی و حقوقی این مراکز به محل تجارت صرف تبدیل شده و کمتر شرکت خارجی حاضر به سرمایهگذاری به مفهوم واقعی آن شده است.
برخی از مقامات کشورهای صنعتی در ارزیابی سرمایه و کشوری که قصد سرمایهگذاری در آن را دارند،سرمایه را به یک غزال وحشی تشبیه میکنند که در انتخاب محل زندگی یا توقف خود دو عامل امنیتی خود محیط و پیرامون آن را مورد ارزیابی قرار میدهد و اگر بخواهیم این مثال را به ایران تعمیم دهیم این نتیجه بدست میآید که به لحاظ داخلی، اظهارات بعضا ضد و نقیض،مقالات برخی روزنامهها و جراید،غیر مسئولانه برخورد کردن برخی سازمانها و ارگانهای (به تصویر صفحه مراجعه شود) ذی مدخل،برخی محاکمات در کنار مخالفتهای علنی همراه با جو احساسی ضد خارجی با سرمایهگذاری خارجی مهمترین علامت فقدان زمینههای کار با خارجیان در این زمینه میباشد که به آنها نشان داده میشود."