چکیده:
خشونت و پرخاشگری یکی از مهمترین آسیبهایی است که سلامت روان فرد و جامعه را به خطر میاندازد. بر اساس بررسیهای انجام شده در سالهای اخیر، خشونت در مدارس چه در میان دانشآموزان با هم و چه در میان معلمان با دانشآموزان، بیش از گذشته شده است. آموزش و پرورش یکی از ارکان حیاتی جامعه است که بر رشد و توسعه سازندگان آینده تاثیر مستقیم دارد. یکی از چالشهای مهم در محیط آموزشی، پدیده خشونت در مدارس است که میتواند تاثیرات عمیق و ناپسندی بر روان و فردیت دانشآموزان داشته باشد. از این رو، نیاز به راهکارهایی جهت پیشگیری و کنترل خشونت در محیط آموزشی احساس میشود. خشونت در مدارس به عنوان یک پدیده نگرانکننده و پراهمیت اجتماعی مطرح است. این پدیده میتواند شکلهای مختلفی از فیزیکی تا روحی را در بر بگیرد و به مراتب تاثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی دانشآموزان و همچنین ارتقاء احساس امنیت و آرامش در محیط آموزشی داشته باشد. افزایش این پدیده میتواند به نقض حقوق کودکان و نوجوانان، ایجاد انزوا و تحریک عدم اعتماد به نفس در دانشآموزان منجر گردد. تدابیر پیشگیری و کنترل خشونت در مدارس نه تنها از دیدگاه بهبود ارتقا تحصیلی و تربیت اخلاقی دانشآموزان ضروری است، بلکه به عنوان یک اصل اساسی در حفظ امنیت جامعه و اجتماعی به شمار میآید. توسعه سیستم آموزشی با توجه به این ضرورت، نیازمند تدوین و اجرای راهکارهایی است که بتوانند از پایه، زمینههای آموزشی را به گونهای خاص ارتقاء دهند تا خشونت به عنوان یک مشکل جامعه از مدارس کاسته شود. آموزش مهارتهای ارتباطی، حل تعارض، و توانمندسازی افراد برای به اشتراک گذاری تجربیات و احساسات خود، میتواند به ایجاد ارتباطات سالم و احترامآمیز در محیط مدرسه کمک کند. این اقدامات نقش کلیدی در افزایش احترام به تفاوتها، کاهش تنشها، و پیشگیری از وقوع خشونت دارند. این مقاله، به بررسی چرایی و ضرورت آموزش پیشگیری از خشونت در مدارس میپردازد.