چکیده:
در طراحی سازمانها همواره ضعفها و نارساییهای زیادی وجوددارد و به یک رهبر به عنوان یک عامل قوی و اطمینان بخش به منظور ایجاد هماهنگیهای لازم در میان اعضاء و فعالیتها و هدایت آنها نیاز است. همچنین با توجه به محیط متغیر کنونی که سازمانها با تغییرات سریع و پیچیده در اوضاع و شرایط خود مواجه هستند، رهبر در تطبیق سریع سازمان با شرایط محیط متغیر و حفظ ثبات سازمان نقش اساسی دارد. مدیری ت و رهبری از ارکان هر سازمان و جامعهای است. مدیریت آموزشی در بین سایر انواع مدیریت از جایگاه ویژهای برخورداراست. پیشرفت صنعت و تکنولوژی، قدرت و ثروت را افزایش داده ولی امکان شده و «کیفیت فدای کمیت» زندگی با آرامش و صلح و اطمینان را از انسان سلب کرده و درحقیقت اعتدال و تناسب کنار رفته و بیماریهای عصبی روانی و روان تنی جانشین آن شده است. ارتقای بهداشت روانی محیط کار به عنوان یکی از مهمترین ابعاد توسعه و بهسازی منابع انسانی در سازمانها در چند دهه اخیر توجه محققان زیادی را در ایران و خارج از کشور به خود جلب کرده است. برای پیشرفت و رشد کشور در همه زمینهها ابتدا باید نیروی انسانی سالم، متفکر و خلاق استفاده کرد، زیرا استفاده از نیروهای سالم جسمی و فکری در موسسات اقتصادی، خدماتی، آموزشی و صنعتی در بالا بردن سطح بهره وری اثر بسزایی دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین سبک رهبری مدیران آموزشی با سلامت و بهداشت روانی معلمان مدارس میباشد. از این رو روش غالب در تحقیق حاضر روش توصیفی – تحلیلی و کتابخانه ای میباشد که با استفاده از ابزار فیشبرداری و مراجعه به پایگاههای علمی و منابع دست اول داخلی و خارجی اقدام به جمع آوری اطلاعات و دادههای لازم شده است. اطلاعات به دست آمده از نتایج این پژوهش به مسئولان و برنامه ریزان آموزش و پرورش کمک میکند تا با بررسی رابطه بین سبک رهبری مدیران آموزشی با بهداشت روانی معلمان، سبک رهبری مدیران آموزشی و وضعیت بهداشت روانی معلمان مشخص شود و برنامه ریزی های لازم جهت ارتقای بهداشت روانی معلمان به عمل آید و آموزشهای لازم به مدیران آموزشی در این زمینه ارائه شود.