چکیده:
همه چیز تغییر کرده است، جز آموزش و پرورش در جهان امروز، مهارتهایی که دانش و اطلاعات را با کارایی به خدمات و کالاهای نو و ابتکاری تبدیل میکنند، معرف اقتصادهای موفق مبتنی بر دانش به شمار میآیند. از آن جا که دانش و اطلاعات به سکهای رایج برای دست یابی به بهرهوری، رقابتپذیری و ثروت و رفاه تبدیل شده است. کشورها نیز برای توسعهی سرمایه انسانی اولویت بالاتری قابل شدهاند. به این ترتیب در سرتاسر جهان، دولتها بر روی راهبردهایی به منظور افزایش دسترسی به آموزش با کیفیت بهتر متمرکز شده اند. مشکل آن است که اگر جهان امروز را با دنیای صد سال پیش مقایسه کنیم، با پیشرفتهای خیرهکنندهای در علوم، بازرگانی، خدمات پزشکی، ارتباطات و زمینه های بیشمار دیگر روبه رو میشویم. اما چون به مدرسه، در هر کجای دنیا سر بزنیم، با شگفتی بین کلاس درس صد سال پیش با امروز تفاوتی احساس نمیکنیم. دانشآموزان در ردیفهای پشت سر هم نشسته، مداد و کاغذ در دست، هر چه معلم پای تخته سیاه میگوید و مینویسد با شتاب یادداشت میکنند که آنها را به حافظه سپرده و در زمان امتحان به سرعت پس دهند. در حالی که به واسطه پیشرفت علوم و فنون بسیاری از امور تغییر کرده است اما کم یا بیش آموزش و پرورش و شیوهی یادگیری دانش آموزان و تدریس معلمان همان طور دستنخورده باقی مانده است. در کشور ما نیز اکنون به تدریج الزامهای عصر دانش و اطلاعات و ضرورت همگام شدن با تحولات و دستاوردهای فناوری و علوم بشری احساس شده است، که شاهد آن تصمیم های اخیر دولت در زمینه ی سرمایه گذاری برای گسترش پرشتاب فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور است. همچنین آموزش و پرورش برای یافتن پاسخی شایسته به نوع پرسشهای که در بالا به آن اشاره شد درصدد تدوین منشوری برای هدایت امر اصلاحات در آموزش و پرورش کشور بر آمده است. که تاکید بر کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات از ارکان آن به شمار میرود. مطالب فوق موید نقش حساس فنآوری اطلاعات در پیشرفت و اصلاح نظام آموزشی کشور است. بنابراین با نظر به این مطالب محقق در این تحقیق سعی نموده تا به بررسی نقش فنآوری اطلاعات در پیشرفت تحصیل دانش آموزان بپردازد.