چکیده:
از اساسیترین مباحث مربوط به معماری معاصر بحران هویت و از دست رفتن مفاهیم و ارزشهای معماری ایرانی میباشد. در تمدن ایرانی پیوند ناگسستنی بین ویژگیهای معماری ایرانی و هویت آن وجود دارد. این امر معماران را ملزم میدارد تا به راهکارهایی برای نجات از این بیهویتی برسند. گذشته تاریخی همواره بخش مهمیاز هویت اجتماعی فرد محسوب میشود و نوع بینش روایت گر تاریخی به دغدغه او برای حفظ هویت که خود ماهیتی چندگانه داشته مربوط میشود. این خودآگاهی تاریخی و تعلق خاطر به گذشته عرصهای را میگشاید که در آن انسان در گفتگو با گذشته تاریخی خویش قرار گرفته و به بازیابی و درک جایگاه خویشتن امروز دست مییابد. دغدغه ایجاد کیفیت مطلوب در فضای معماری به عنوان یکی از اصلیترین اهداف معماران و پژوهشگران این عرصه، توجه آنها را به مفاهیم و شیوه هایی جلب کرده که اصل آنها با اتکا بر تجربیات بشری و تسلسل هویتی دستاوردهای انسان با نسل پیشین و پیش دانستههای انسان بنیان نهاده شدهاست. در جریان این گونه از طراحی معماری که با هدف بازتاباندن گذشته تاریخی شکل گرفته است» طراح مفاهیم و ارزشهای قدیم معماری را باز یافته آنها را بازخوانی کرده و بدین ترتیب در فرایند تداوم و تحول آن نقش ایفا میکند. بررسی مبانی نظری شفافیت در هنر و معماری معاصر غرب موضوع این پژوهش میباشد. اهمیت این موضوع, بیشتر از آن روست که با بررسی مقایسهای نگرشها و دیدگاهها پیرامون مفهوم شفافیت در دوره معاصر مبانی شکلگیری این مفهوم و انواع آن با هدف نیل به تعریفی دقیق و ساختاری عینی از مفاهیمی ذهنی و شده است. بر اساس نتایج حاصله از تحلیل یافتهها؛ مولفههای شفافیت در کالبد معماری تاریخی به چند دسته تقسیم بندی میشود که با مقایسه تطبیقی دو نمونه داخلی و خارجی این مولفهها از بنا شناسایی و استخراج شده است.