چکیده:
خداوند روح انسان را جاودانه قرارداده و انسان به واسطه ی مرگ با سیر تکاملی به سوی جهان آخرت انتقال مییابد. از این رو لازم است انسان خود را برای سرای جاودانه ی آخرت آماده کند. تحلیلهای متفاوت درباره ی حقیقت و ماهیت مرگ، هراس از مرگ و یا عوامل کاستن وحشت از مرگ، تأثیر مستقیمی در معناداری زندگی دارد. این پژوهش درصدد پاسخگویی به این سؤال است که از دیدگاه قرآن کریم و کتب مقدس، مفهوم مرگ اندیشی و حیات ابدی دارای چه ابعاد و آثار تربیتی بر زندگی انسان است. بررسی توصیفی - تحلیلی این مسئله نشان میدهد مفهوم مرگ اندیشی و حیات ابدی در قرآن و کتب مقدس به معنای اعتقاد به عدم فنا و نابودی، پس از زندگی دنیایی و اعتقاد به قیامت و عدم انکار آن است. ارزشمندی زندگی، انسان را به تفکر در آفرینش و هدفمندی آن و نیز ایمان به معاد و اعتقاد به جاودانگی فرامیخواند. توجه به ابعاد حیات اخروی، عدم غفلت از مرگ و... موجب میشود جهت زندگی مشخص شده، آمادگی برای انتقال به حیات ابدی میسر گشته و زندگی از چالش بیمعنایی و پوچی رها شده، آرامش یاد الهی افزایش و مستقر گردد. لذا قرآن و کتب مقدس یاد مرگ و اعتقاد به قیامت را دارای آثاری تربیتی نظیر: از بین بردن زیاده خواهی، صبر بر مصائب، زنده دلی، بیاعتنایی به دنیا، آمرزش گناهان و... میداند.
God has endowed human souls with eternity and, through death, humans undergo an evolutionary journey towards the realm of the afterlife. Therefore, it is necessary for humans to prepare themselves for the eternal abode of the hereafter. Different analyses regarding the reality and nature of death, fear of death, and factors that reduce the fear of death have a direct impact on the meaningfulness of life. The present study aims to answer the question of what dimensions and educational effects the concepts of “thinking about death” and “eternal life” have from the perspective of the Holy Quran and Holy Scriptures. A descriptive-analytical examination of this issue reveals that the concepts of thinking about life and eternal life in the Holy Quran and Holy Scriptures signify the belief in the absence of annihilation and destruction after worldly life and the belief in resurrection without denial. The value of life encourages human beings to contemplate its creation and purposefulness, as well as to have faith in the afterlife and belief in immortality. Attention to the dimensions of the afterlife, non-negligence of death, and other factors lead to a defined direction in life, readiness for the transition to eternal life, abandonment of meaningless and futile challenges, and an increase in the tranquility of divine remembrance. Therefore, the Holy Quran and Holy Scriptures consider the remembrance of death and belief in resurrection to have educational effects such as eliminating greed, patience in the face of tribulations, vivacity, indifference towards the worldly life, forgiveness of sins, and more.
خلاصه ماشینی:
اين پژوهش درصدد پاسخگويي به اين سؤال است که از ديدگاه قرآن کريم و کتب مقدس ، مفهوم مرگ انديشي و حيات ابدي داراي چه ابعاد و آثار تربيتي بر زندگي انسان است .
بررسي توصيفي - تحليلي اين مسئله نشان ميدهد مفهوم مرگ انديشي و حيات ابدي در قرآن و کتب مقدس به معناي اعتقاد به عدم فنا و نابودي، پس از زندگي دنيايي و اعتقاد به قيامت و عدم انکار آن است .
از سويي ديگر بر خلاف تصور بسياري از مردم ، پيوسته به ياد مرگ بودن ، نه تنها موجب تلخي طعم زندگي دنيوي نخواهد شد، بلکه آدمي را به ياد و ذکر هميشگي مقصد و معاد تنبه ميدهد تا انسان هدف خلقت خويش را فراموش نکرده و اعمال و کردار خود را بر اساس اين هدف متعالي تنظيم نمايد.
بررسي مفهوم ، ابعاد و آثار مرگ انديشي در کتب مقدس يهوديان و مسيحيان ، نشانگر اهميت اين مسئله در ادياني غير از اسلام است که با نويد به نعمت هاي و حيات جاودانه ي اخروي، حاميان خويش را از دلبستگي به ماديات و مظاهر زندگي مادي برحذر داشته اند.
اعتقاد به مرگ و خارج شدن روح از بدن در عهد جديد و اناجيل چهارگانه ، نه دقيقاً به آن مفهومي که در قرآن و آموزه هاي دين اسلام آمده ، اما با عبارات خاص و در مفاهيم کنايه اي و نمادين نقل شده است .
در کتب مقدس مرگ ، نابودي و فنا نيست ، بلکه مشابه آنچه از قرآن استنباط ميشود، نوعي انتقال است که پس از مرگ ، زندگي انسان به صورت روحاني قوام با نوعي حيات و شعور ادامه خواهد يافت .