چکیده:
سبک زندگی مادی انسان امروزی، سرگرمی را بهمثابۀ گریزگاهی از مشکلات و رسیدن به آرمانهای ادعایی تمدن جدید بشری مطرح کرده است. با این حال، به اذعان بسیاری از منتقدان، این مشغولیت محبوب با آسیبها و مضراتی برای انسان همراه بوده است. ازآنجاکه بررسی دیدگاه اسلامی برای برونرفت از مسائل موجود در این عرصه امری قابلاعتناست و دانش اخلاق و بهطور خاص دانش اخلاق کاربردی عهدهدار ارزشگذاری افعال انسان، در موارد بحثانگیز است، این مقاله با روش توصیفیتحلیلی، در پی مشخصکردن ضرورت سرگرمی در سبک زندگی اسلامی از منظر آموزههای اخلاقی اسلام است.در تحقیق حاضر، از کاربست آموزههای اخلاق اسلامی برای سرگرمیها، این نتایج به دست آمد: خاستگاه اصلی نیاز به سرگرمی در سبک زندگی اسلامی، صنعتیشدن جوامع یا اموری چون غریزه، لذتخواهی (بهمعنای آنچه لذتگرایان میگویند) یا مذهب نیست، بلکه خاستگاه اصلی این نیاز، فطرت انسان است؛ بر این اساس، ضرورت پرداختن به سرگرمی در سبک زندگی به حدی است که میتوان آن را از جمله مؤلفههای اساسی زندگی خردمندانه دانست و اختصاصندادن اوقاتی به آن را رفتاری غیرعقلایی و نکوهیده محسوب کرد. با این حال، نباید پرداختن به سرگرمی بهشکل افراطی و بهگونهای باشد که موجب غفلت انسان از دیگر فعالیتهای مهم خود شود.
The materialistic lifestyle of today's man has proposed entertainment as an escape from problems and to reach the alleged ideals of the new human civilization; However, according to many critics, this popular issue has also faced challenges and harm to humans. Since examining the Islamic point of view to overcome the challenges in this field is a worthy matter and as the knowledge of ethics and specifically practical ethics is responsible for valuing human actions, in challenging cases, this article, with a descriptive-analytical method, seeks to determine the necessity of entertainment in the Islamic lifestyle from the perspective of the ethical teachings of Islam.In the current research, from the application of Islamic ethics teachings on entertainment, these results were obtained that: the main reason for the need for entertainment in the Islamic lifestyle is not the industrialization of societies or things such as instinct, hedonism in the sense of what the hedonists say or religion, but The main source of this need is human nature; Based on this, it is necessary to deal with entertainment in the lifestyle to such an extent that it can be considered as one of the basic components of a wise life and not devoting time to it is considered an irrational and reprehensible behavior; However, entertainment should not be done in an extreme way and in such a way that it causes people to neglect their other important activities
خلاصه ماشینی:
comتاریخ دریافت : ۱۴۰۲/۰۲/۱۷ تاریخ تأیید: ۱۴۰۲/۰۳/۱۵ صنعتیشدن جوامع یا اموری چون غریزه ، لذت خواهی (بـه معنای آنچـه لـذت گرایان میگویند) یا مذهب نیست ، بلکه خاستگاه اصلی این نیاز، فطرت انسان است ؛ بر ایـن اساس ، ضرورت پرداختن به سرگرمی در سبک زندگی به حدی اسـت کـه میتـوان آن را از جمله مؤلفه های اساسی زندگی خردمندانه دانست و اختصاص ندادن اوقاتی به آن را رفتاری غیرعقلایی و نکوهیده محسوب کرد.
در این راستا سؤال اصلی پژوهش حاضر ایـن اسـت کـه ضـرورت سـرگرمی در سبک زندگی اسلامی از منظر آموزه های اخلاقی اسلام تا چه اندازه است ؟ در ذیـل این سؤال ، سؤالات دیگری نیز مطرح است ؛ مانند اینکه با توجه به آموزه های اخلاقی اسلام ، نیاز به سرگرمی چه نوع نیازی محسوب میشود و منشأ این نیاز چیسـت ؟ آیـا سرگرمیهای اخلاقی، مؤلفۀ اساسی در سبک زندگی اسلامی محسوب میشوند؟ پیشینۀ تحقیق آنچه دربارٔە سرگرمی در نظریات متفکران غیرمسلمان آمده ، بیشـتر حـول ضـرورت اوقات فراغت در سبک زندگی امروزی است و شامل دیدگاه های اسلامی نمیشود.
در توضیح این تعریف باید گفت : - سرگرمی امری است که دو بعد درونی و بیرونی دارد؛ چراکه از سویی، انفعالی درونی (سرگرم شدگی) است و از سوی دیگر، فعالیـت خـارجی و بیرونـی (گـذران اوقات فراغت ) محسوب میشود (همان ، ص ۵۵)؛ - فعالیـت فراغتـی همـان سـرگرمی اسـت و اوقـات آزادشـده از کـار یـا اوقـات لذت بخش و یا اوقاتی با کارکردهایی مثل شادی، خودشکوفایی، خودیـابی و ماننـد آن ، مفهومی وسیع تر و عام تر از اوقات فراغت و سرگرمی دارند؛ ازاین رو، مراقبت از سلامت خود، غذاخوردن ، خوابیدن ، به جاآوردن عبادت ها و مناسـک مـذهبی، جـزو فعالیت های فراغتی و سـرگرمیها بـه شـمار نمی رونـد؛ زیـرا اساسـاً مفهـوم امـروزی فراغــت ، تــابعی از مفهــوم کــار نیســت تــا همــۀ اوقــاتی کــه از کــار آزاد شــده اند، اوقات فراغت به شمار روند (ر.