چکیده:
سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی بر افسردگی و خستگی زنان مبتلا به بتا تالاسمی ماژور در شهرستان خرمآباد بود. طرح این پژوهش نیمهآزمایشی و از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود.
مواد و روش کار: جامعه آماری این پژوهش شامل تمام زنان مبتلا به بیماری بتا تالاسمی ماژور مراجعهکننده به بیمارستان شهید مدنی شهر خرمآباد در سال 1400 بودند که تمایل به شرکت در این پژوهش داشتند. با روش نمونهگیری در دسترس 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی، در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقهای مداخله معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی (از طریق به چالش کشیدن افکار منفی، اثرات روانشناختی ارتباط و نیایش با خدا، صبر و تفکر معنوی) را دریافت کرد. در پژوهش حاضر، منظور از معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی، معنویتدرمانی وزیری و کاشانی و مثبتاندیشی سلیگمن، رشید و پارکز است. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه حالات خلقی Lane و همکاران (2007) استفاده شد.
یافتهها: برای تجزیهوتحلیل دادههای آماری و بررسی فرضیههای پژوهش از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تکمتغیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی موجب بهبود افسردگی و خستگی زنان مبتلا به بتا تالاسمی ماژور در گروه آزمایش شده است (001/0P).
استنتاج: با توجه به نتایج این پژوهش، معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی در کاهش افسردگی و خستگی بیماران تالاسمی ماژور موثر است. بنابراین، پیشنهاد میشود مشاوران و درمانگران از معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی برای کاهش افسردگی و خستگی استفاده کنند.
Background and Aims: This study aimed to evaluate the effectiveness of spiritual therapy based on positive thinking in depression and fatigue among women with Beta thalassemia major in Khorramabad, Iran.
Materials and Methods: This quasi-experimental study was conducted using a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of this study included all women with Beta thalassemia major referred to Shahid Madani Hospital, Khorramabad, Iran, in 2021. The participants were willing to participate in this study, and they were selected (n=40) using the convenience sampling method and then randomly assigned to the experimental (n=20) and the control groups (n=20). The experimental group received 12 sessions of 90-minute spiritual therapy intervention based on positive thinking (through challenging negative thoughts, the psychological effects of communication and prayer with God, as well as patience and spiritual thinking). In the present research, the spiritual therapy based on positive thinking was based on the spiritual therapy of Vaziri and Kashani, as well as positive thinking by Seligman, Rashid, and Parks. Lane et al.’s Mood States Questionnaire (2007) was used to collect the required data in this study.
Results: Multivariate and univariate analysis of covariance was used to analyze statistical data and test research hypotheses. The results of this study showed that spiritual therapy based on positive thinking improved depression and fatigue in women with Beta thalassemia major in the experimental group (P
Conclusions: According to the results of this study, spiritual therapy based on positive thinking is effective in reducing depression and fatigue in patients with thalassemia major. Therefore, it is recommended that counselors and therapists use this therapy based on positive thinking to reduce depression and fatigue.
خلاصه ماشینی:
بررسی تأثیر معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی بر افسردگی و خستگی زنان مبتلا به بتا تالاسمی ماژور شهر خرمآباد فاطمه سپهوند1، فاطمه رضایی2*، فضلاله میردریکوند3 مقدمه بیماری تالاسمی (Thalassemia) به گروهی از اختلالات ژنتیكی خون اطلاق میشود كه شیوع آن در جهان 1/5 درصد و در ایران 4 درصد است.
با توجه به شیوع آسیبهای روانشناختی شدید در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور، پیشینه مثبت مداخلههای معنویتدرمانی و مثبتاندیشی در بهبود علائم روانشناختی، محققان تصمیم گرفتند میزان اثربخشی این درمان را بر افسردگی و خستگی در زنان مبتلا به بتا تالاسمی ماژور بررسی کنند.
نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری در جدول 2 نشان میدهد پس از حذف اثر پیشآزمون متغیرهای پژوهش که بهعنوان متغیر کنترل در نظر گرفته میشوند، حداقل بین یکی از متغیرهای پژوهش (افسردگی و خستگی) در زنان مبتلا به بتا تالاسمی ماژور گروه آزمایش که مداخله معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی را دریافت کردهاند، با گروه گواه تفاوت معناداری وجود دارد.
نتایج آزمون تحلیل کوواریانس تکمتغیری با کنترل اثر پیشآزمون برای بررسی تأثیر معنویتدرمانی بر افسردگی و خستگی در جدول 3 آمده است.
بحث هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی بر افسردگی و خستگی زنان مبتلا به بتا تالاسمی ماژور شهر خرمآباد بود.
نتایج پژوهش نشان داد معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی بر بهبود افسردگی و خستگی زنان مبتلا به بتا تالاسمی ماژور مؤثر بوده است.
نتیجهگیری یافتههای پژوهش حاضر نشان داد مداخله معنویتدرمانی مبتنی بر مثبتاندیشی در بهبود افسردگی و خستگی در زنان مبتلا به تالاسمی ماژور مؤثر بوده است.