چکیده:
ایران در عصر قاجار شاهد تحولات مختلف مدرنیزم در زمینههای مختلف جامعه از جمله ارتش و قوای نظامی بود، تحولاتی که در عهدناصری به اوج خود رسید. با فشار دولتهای غربی، وجود آشوبهای داخلی در کنار درگیری دائم با خلافت عثمانی، تحول و ارتقای قوای نظامی ممالک محروسه و به طبع آن تسلیحات در اولین اولویت قرار گرفتند که هزینه بسیاری نیز طبعا به بار آوردند. امر فوق آنچنان صاحب اهمیت است که همواره موضوع تحقیقات قابل توجهی بوده است اما مطالب مربوط به آن چندان منسجم نبوده و همواره ارائه یک تصویر مشخص از وضعیت نظامی ارتش قاجار عمل دشواری بوده است. با این وجود تسلیحات بسیاری از عصر مذکور تا امروز باقی ماندهاند که به ندرت مورد تحقیق قرار گرفتهاند، بنابراین تسلیحات و جلوه آنان چه در تصاویر و چه در نوشته متخصصین نظامی اطلاعات ارزشمندی میتوانند به ما ارائه دهند که پایه اصلی این مقاله را تشکیل میدهند. پرسشهای اصلی پژوهش حاضر عبارتاند از: 1. چه تسلیحاتی در روند مدرنیزم به ایران آمدند؟ 2. تسلیحات جدید قرن نوزدهم میلادی و در نتیجه قشون ناصری، در برابر نیروی سنتی و شرایط جغرافیایی ایران چگونه عمل کردند؟ این مقاله بر آن است علاوه بر معرفی تسلیحات به بازسازی عملکرد و کیفیت ارتش نیز بپردازد. در نتیجه مشخص گردید تسلیحات ارزانتر همخوان با شرایط ایران، انتخاب شده و در داخل کشور همراه موارد جانبی به تولید میرسیدند. بعلاوه، اصلاحات نظامی جهت حفظ ثبات داخلی بسیار موفقیت آمیز بود.
During the Qajar era, Iran witnessed various developments of modernism in various fields of society, including the army and arm forces, developments that reached their peak during the Naseri era. With the pressure of the western governments, the existence of internal riots along with the constant conflict with the Ottoman Caliphate, the transformation and upgrading of the military forces of the protected countries of Iran and, naturally, the weapons were given the first priority, which naturally brought a lot of costs. The above matter has such important that been subject of various researches, but the related materials have not been very coherent and it has always been difficult to present a clear picture of situation of the Qajar army, however, many weapons from the mentioned era have remained until today. which have rarely been researched, so the weapons and appearance, both in pictures and in the writings of military experts, can provide us with valuable information that forms the basis of this article. The main questions are:1.What weapons came to Iran in the process of modernization?2.How the new weapons of the 19th century, and in fact, the Naseri army, did act versus the traditional forces and geographical conditions of Iran? In addition to the introduction of weapons, this article aims to restore the performance and quality of the army. As a result, it was found that cheaper weapons compatible with Iran's conditions were selected and accessories produced inside the country.In addition, military reforms were very successful in maintaining internal stability.
خلاصه ماشینی:
موزه هاي ايران نيز از اشيا مذکور تهي نيستند با اين وجود علي رغم تحقيقات قابل توجه درباب قشون عصر قاجار بسيار به ندرت از تسليحات سخني آورده شده و يا مورد بررسي يا حتي معرفي قرار گرفته اند.
کدام تسليحات در مسير مدرنيزم ارتش قاجاريه به ايران وارد شدند و يا حتي به توليد داخلي رسيدند؟ ٢ تسليحات جديد قرن نوزدهم ميلادي و در نتيجه قشون ناصري، در برابر نيروي سنتي و شرايط جغرافيايي ايران چگونه عمل کردند؟ روش تحقيق : مطالعات سلاح شناسي جديد برپايه داده هاي استخراجي از انواع سلاح ها و متون تاريخي جهت اثبات مستدل ها استوار است ، بنابراين رهيافت و روش تاريخي ميتواند بهترين رويکرد براي پژوهش هاي تاريخ نظامي باشد.
سبک بودن سلاح و ديگر تجهيزات براي نيرويي که چندان متمرکز مبارزه نميکند و دائما نياز به تحرک دارد الزامي است بنابراين همانطور که پيشتر در رابطه با الگوگيري از نيروي قزاقخانه گفته شد به نظر ميرسد نه تنها تاکتيک و عملکرد نيروي نوع قزاق بلکه حتي نوع تسليحات ايشان نيز متناسب با اصول سواره نظام در قشون ايران بود.
شمشير نوع سيبر٢ براي افسران و ديگر مقامات بالا استفاده ميشد حال شمشير سنتي ايراني نيز از نوع سيبر محسوب شده است از اين رو در عصر قاجار حفظ گرديد و در سيستم جديد نيز کاربرد داشت ، چنانکه ناصرالدين شاه پس از 1 Gatling 2 Saber جنگ بريتانيا به احتشام الدوله شمشير مرصع تقديم کرد (بامداد،١٣٧٨.