چکیده:
تحولات سیاسی جدید در عراق در زمینههای مختلف سیاسی ـ امنیتی و فرهنگی و اقتصادی، روابط جمهوری اسلامی ایران با این کشور را تحت تاثیر قرار داده است. با شکل گیری روند دموکراتیک و به قدرت رسیدن شیعیان در نظام سیاسی جدید عراق، ایران به سطح خوبی از همگرایی با دولت عراق دست یافته است و این تحولات موجب بهبود روابط ایران و عراق شده است. به همین دلیل شناخت بسترها و موانع روابط راهبردی وراهبرد سیاسی جمهوری اسلامی ایران در ایجاد و استقرار ثبات سیاسی در عراق می تواند راهگشای این مناسبات باشد. سوال اصلی پژوهش بسترها و موانع روابط راهبردی وراهبرد سیاسی جمهوری اسلامی ایران در ایجاد و استقرار ثبات سیاسی در عراق(2003 الی 2020)چه می باشند؟ و هدف پژوهش حاضر بررسی بسترها وموانع روابط راهبردی وراهبرد سیاسی جمهوری اسلامی ایران در ایجاد و استقرار ثبات سیاسی در عراق(2003 الی 2020) می باشد. این پژوهش از نوع مطالعات تحلیلی- توصیفی و از نوع کیفی می باشد. یافته ها نشان می دهد که بسترهای روابط راهبردی وراهبرد سیاسی جمهوری اسلامی ایران در ایجاد و استقرار ثبات سیاسی در عراق مولفه هایی مانند مولفه های ژئوپلیتیکی، ژئواکونومیک عراق، مؤلفههای فرهنگی روابط ایران و عراق، ساختار سیاسی جدید عراق، ژئوپلیتیک شیعه و روابط ایران و عراق، شکل گیری گروه های تکفیری ـ سَلفی می باشد.
Recent political developments in Iraq in various political, securities, cultural and economic fields have affected the relations of the Islamic Republic of Iran with this country. With the formation of the democratic process and the rise of the Shiites in the new Iraqi political system, Iran has achieved a good level of convergence with the Iraqi government, and these developments have improved Iran-Iraq relations. For this reason, recognizing the contexts and obstacles of strategic relations and the political strategy of the Islamic Republic of Iran in establishing and establishing political stability in Iraq can pave the way for these relations. The main research question is what are the contexts and obstacles of strategic relations and political strategy of the Islamic Republic of Iran in establishing and establishing political stability in Iraq (2003 to 2020)? The purpose of this study is to investigate the contexts and obstacles of strategic relations and political strategy of the Islamic Republic of Iran in establishing and establishing political stability in Iraq (2003 to 2020). This research is of descriptive-analytical and qualitative type. Findings show that the context of strategic relations and political strategy of the Islamic Republic of Iran in establishing political stability in Iraq are components such as geopolitical, geo-economics components, cultural components of Iran-Iraq relations, new Iraqi political structure, Shiite geopolitics and relations. Iran and Iraq are the formation of Takfiri-Salafi groups.
خلاصه ماشینی:
بسترهاي روابط راهبردي وراهبرد سياسي جمهوري اسلامي ايران در ايجاد و استقرار ثبات سياسي در عراق (٢٠٠٣ الي ٢٠٢٠) 1 عليرضا زينالي اقدم تاريخ دريافت :٩ /١٤٠٠/٩ دکتر محمد يوسفي جويباري ٢ تاريخ پذيرش : ١٤٠٠/١٢/٧ دکتر محمد قرباني گلشن آبادي ٣ چکيده تحولات سياسي جديد در عراق در زمينه هاي مختلف سياسي ـ امنيتي و فرهنگي و اقتصادي، روابط جمهـوري اسلامي ايران با اين کشور را تحت تاثير قرار داده است .
يافته ها نشـان مـي دهد که بسترهاي روابط راهبردي وراهبرد سياسي جمهوري اسلامي ايران در ايجاد و اسـتقرار ثبـات سياسـي در عراق مولفه هايي مانند مولفه هاي ژئوپليتيکي، ژئواکونوميک عراق ، مؤلفه هاي فرهنگـي روابـط ايـران و عـراق ، ساختار سياسي جديد عراق ، ژئوپليتيک شيعه و روابط ايران و عراق ، شکل گيري گروه هـاي تکفيـري ـ سـلفي مي باشد.
کامران طارمي (١٣٩٥) در پژوهشي که انجام داد به اين نتيجه رسيد که رويدادهاي عراق پس از صدام ، حـول دو مسئله يا موضوع متمرکز مي گردد، يکي تقليل رابطه ايران و عراق به رابطه ايران و آمريکا در نتيجه ايـن تحولات ، و ديگري تلاش سياست خارجي جمهوري اسلامي براي ارتقاء موقعيت شـيعيان دروضـعيت فعلـي، که در حالت اول جمهوري اسلامي ايران به ايجاد مانع براي آمريکا در تکرار حمله اي مشابه عراق بـه ايـران معطوف است و در حالت دوم عطف به آينده ي سياسي عراق که با توجه به ويژگيها و قرابت هاي فرهنگي جوامع شيعي دو کشور، مي کوشد ضمن حفظ يکپارچگي عـراق نقشـي اساسـي را در سـاختار سياسـي ايـن کشور ايفا نمايد تا از رهاورد اين اين موقعيت ، تهديدهاي ديرينه عـراق را در قبـال ايـران فـروکش کـرده و جاي خود را به همکاري بيشتر بدهد.