چکیده:
سپهبد احمد امیراحمدی در یک خانواده نظامی و اصالتا قفقازی به دنیا آمد. او با پیوستن به نیروهای قزاق در نوجوانی زندگی نظامی خود را شروع کرد و جزو حلقه پنج نفر کودتای سوم اسفند 1299 بود. امیراحمدی پیش از آن هم در خدمت نیروی قزاق در سرکوب شورشها و قیامهای غرب کشور همکاری داشت. در این دوران که مقارن با جنگ اول بینالملل بود، نیروی قزاق در جهت تامین منافع روس و انگلیس اقدام میکرد. امیراحمدی در سال 1301 به فرماندهی لشکر غرب رسید و سه سال بعد به ریاست کل امنیه مملکتی (ژاندارمری) منصوب شد. او برای تحکیم قدرت رضاشاه به سرکوب عشایر و جنبشهای مردمی در دو ایالت لرستان و آذربایجان پرداخت. امیراحمدی نیز مانند دیگر فرماندهان نظامی همراه رضاخان بعد از تثبیت قدرت پهلوی، مورد خشم و غضب رضاشاه قرار گرفت و سالهای آخر پهلوی اول در انزوا بود.
خلاصه ماشینی:
اميراحمدي نيز مانند ديگر فرماندهان نظامي همراه رضاخان بعد از تثبيت قدرت پهلوي ، مورد خشم و غضب رضاشاه قرار گرفت و سال هاي آخر پهلوي اول در انزوا بود.
اميراحمدي در طول حيات سياسي خود، هشت بار وزير جنگ ، دوبار وزير کشور، پنج بار فرماندار نظامي تهران ، دوبار فرمانده کل ژاندارمري و نيز مدت ها فرمانده سپاهيان رضاشاه در ايالت لرستان و آذربايجان بود؛ او پس از بازنشستگي از مناصب نظامي به دليل اعتماد ويژه اي که پهلوي دوم به وي داشت به مدت شانزده سال به صورت انتصابي نماينده مجلس سنا بود.
البته احمداميراحمدي پيش از انجام کودتا جهت همراه و هماهنگ کردن سردارهاي قزاق و جلب موافقت آنها براي رضايت دادن به رياست رضاخان بر نيروي قزاق ، عازم تهران مي شود؛ وي در خاطرات خود در مورد اين مأموريت چنين مي نويسد: قرار شد رضاخان نامه اي به سردار عظيم سرلشکر محمد توفيقي (پدرخانم من ) که از همه سردارها ارشد و مسن تر بود بنويسد و اصل مطلب (موضوع رياست رضاخان بر قزاق خانه ) را ننويسد و من خودم موضوع را با او درميان بگذارم .
کاظم سياح هم از طرف رضاخان به سمت حاکم نظامي تهران منصوب شد و احمد اميراحمدي نيز معاون و دستيار سردار سپه و نفر دوم قزاق بود تا اينکه با ارتقا به درجه اميرلشکري به فرماندهي لشکر غرب منصوب شد و در اين سمت نيز در حفظ رضاخان بر کرسي صدارت و تثبيت قدرت او نقش مهمي ايفا کرد (طلوعي ، ١٣٦٧: ٩١٠).