چکیده:
علم از مسائلی است که بشر به اقتضای حکمت خداوندی و بر حسب فطرت حقیقت جو و کمال طلب خویش همواره به آن توجه داشته است. دین هدایتگر حیات مادی و معنوی انسان است که به آدمی عزّت و شرافت میبخشد و زیباترین جلوه ی رحمانیت حق برای هدایت نوع بشر میباشد. در این میان، عالمان دین که متولیان اصلی امور دینی در جوامع هستند، نقش بسیار موثری در تعالی دین و هدایت افراد جامعه دارند، چرا که آنان مروجان فرهنگ دینی هستند و افراد جامعه آنان را به عنوان الگوی عملی خود در رفتار فردی و اجتماعی قرار میدهند. از این رو، در این تحقیق تلاش شده است با مطالعه ی کتاب شریف نهج البلاغه، به این سوال محوری پاسخ داده شود که: علم و عالم در سخنان امام علی (علیه السلام) از چه جایگاهی برخوردار است؟ براساس یافتههای این پژوهش که با بهرهگیری از روش تحلیلی - توصیفی انجام گرفته است، بحث علم و عالم در نهج البلاغه از جایگاهی ارزشی برخوردار میباشد و گزارهها و مفاهیم نهج البلاغه به روشنی جایگاه علم و عالم در نهج البلاغه را تصریح میکند.
خلاصه ماشینی:
بررسي جايگاه علم و عالم در نهج البلاغه 1 سعيده جناب زاده کارشناسي ارشد علوم قرآن و حديث ، دانشگاه پيام نور واحد تهران جنوب چکيده علم از مسائلي است که بشر به اقتضاي حکمت خداوندي و بر حسب فطرت حقيقت جو و کمال طلب خويش همواره به آن توجه داشته است .
بر اساس بررسي هاي به عمل آمده پيرامون اين مسأله در پايگاه هاي علمي کشور، ميتوان اذعان داشت منابعي که اجمالاً به موضوع مورد بحث پرداخته است ؛ عبارتند از: کتاب « وظيفه علماي ديني ما»( محسني، ١٣٨١) که نويسنده در اين کتاب به برخي از ويژگي هاي اخلاقي و اجتماعي عالمان اشاره کرده است و معتقد است که کسي که در نقش عالم است در مرحله اول خود بايد از برخي صفات از جمله خلق نيکو، انصاف و عدل ، احسان و احترام به ديگران و ...
پايان نامه « نقش علما در خرافه زدايي از جامعه »( شکري، ١٣٩٥) اين پژوهش در چهار بخش سازمان يافته است که در بخش اول کليات پژوهش بيان شده است ، در بخش دوم مفهوم شناسي خرافه و انواع ، علل و پيامد آن ، در بخش سوم معرفي ديدگاه قرآن و سيره ائمه اطهار به عنوان دو الگوي کامل نسبت به خرافه و روش مبارزه و در بخش چهارم به طور خاص وظيفه علما، سابقه فعاليت ايشان ، تبيين شده است .