چکیده:
فرامتن از ژانرهای مطرح امروز و جزء ژانرهای تئوریزهنشده و احیاگری است که تبدیل به سیستم شده و ساحتی از ادبیات به شمار میآید که در هیچ ژانر و دیدگاه شعری و داستانی طبقهبندی نشده. فرامتن بازگشتی آوانگارد به وجوه فراروندة تمام متون منثور مکتوب -حتی منظومِ غیرشاعرانه- در سنت تاریخ ادبیات ملل کهن جهان است که با تمام عظمت هنری خود هیچگاه در پارادایم جنسیتهای ادبیِ شعر و داستان تعریف نشدهاند.کلام سعدی در عین ایجاز، آیینة تمامنمای فصاحت و بلاغت است. از همین رو ما در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و بهرهگیری از منابع کتابخانهای، در پی آنیم که دیباچۀ گلستان و بسیاری از سطور تعلیمیِ آن (جدا از سطور داستانی_شعریاش) در کدام جنسیتِ ادبی جای میگیرند؟ با احترام به تمام پژوهشگران، معتقدیم که این دستآوردها تماما تکوجهی بوده و شأن و اصالت کلمه آنچنانکه باید در آنها حفظ نشده است. بنا بر مولفههای مکتب اصالتکلمه، متون موردنظر از چارچوبههای موجود فرارَوی کرده و در نهایت شاهد همافزایی منسجمی هستیم که در یک متن عریان، خود را از قید و بندها رها کرده و از یکایک پتانسیلهای کلمه بهره میبرد. بنابراین بنیانروایتِ اینگونه متون هرگز در تعاریف کلاسیک و امروزینهی شعر یا داستان قرار نمیگیرند بلکه آثاری فاخر، ادبی اما خارج از هستیشناسی شعری و داستانیاند. بر همین اساس این آثار بر پایهی سیستم پیشنهادینِ آرش آذرپیک در ژانر فرامتن قرار دارند و هیچ تعریف دیگری جز فرامتن را نخواهند پذیرفت.
Fara-text is one of the most popular genres today, introduced by Arash Azarpeyk, and is one of the non-theorized and revival genres that has become a system and a field of literature that is not classified in any genre or poetic or fictional perspective. The Fara-text is the return of the avant-garde to the transcendental aspects of all written prose texts - even non-poetic poems - in the tradition of the history of the literature of the ancient nations of the world, which, for all their artistic grandeur, have never been defined in the paradigm of literary genres. Saadi's words are both concise and a mirror of eloquence and rhetoric. Therefore, in this research, by descriptive-analytical method and using library resources, we seek to understand in which literary genre the preface of Golestan and many of its educational lines (apart from its fiction_poetry lines) belong? And with respect to the achievements made by researchers in this work, we believe that they are completely one-sided and the dignity and originality of the word has not been preserved as it should be. According to the components of the school of word originality, the texts in question have transcended the existing frameworks, and finally we see a coherent synergy that in an Orian text, frees itself from the constraints and uses each of the potentials of the word. Thus, the basis of the narrative of such texts is never in the classical and modern definitions of poetry or fiction, but are glorious, literary works which are outside the poetic and fictional ontology. Accordingly, these works are based on the proposed system of Arash Azarpeyk in the Fara-text genre and will not accept any definition other than Fara-text.
خلاصه ماشینی:
١-١- بيان مسأله و سؤالات تحقيق تمام پژوهش ها و کتب تاليفي در حيطۀ ادبيات به مباحث شعر و داستان و مفاهيم و زيرشاخه هاي مرتبط با اين دو مقوله ختم ميشود اما در اين پژوهش به دنبال پاسخي مناسب هستيم تا دريابيم که آيا ادبيات جهان فقط در شعر و داستان خلاصه ميشود يا ميتوان ژانري را معرفي کرد که نگرشش ربطي به جهان بينيهاي شعري و داستاني نداشته اما شيؤە نگارشش از ساحات برجستۀ وجود هنري کلمه باشد؟ آيا سجع که همواره از ديد منتقدان و صاحب نظران آرايه اي ادبي بوده ميتواند ژانري مستقل در ادبيات پارسي باشد و نهايتا به طور مشخص به بررسي گلستان بپردازيم چرا که در عرصۀ ادبيات ايران از گذشته تا امروز شايد اثري به اندازٔە گلستان سعدي چالش برانگيز نبوده و با اختلاف آراي منتقدان و صاحب نظران مواجه نشده باشد آن گونه که همگي در چيستي جنسيت ادبي آن درمانده اند که آيا شعر است يا داستان ؟ ١-٢- اهداف و ضرورت تحقيق ضرورت اين بررسي برميگردد به ضرورت تئوريزه کردن ژانر فرامتن توسط آرش آذرپيک براي برخي شاهکارهاي ادبي در جهان .