چکیده:
از آنجایی که ایران دارای مرزهای خاکی و آبی قابل توجهی به طول ۷۶۷ کیلومتر با جمهوری آذربایجان است، و از سویی دولت اسراییل نیز اصلیترین تهدید برای جمهوری اسلامی ایران به شمار میآید، ایتلاف سیاسی-امنیتی میان باکو و تلآویو میتواند امنیت ملی ایران در قفقاز جنوبی را با چالش جدی روبرو کند. بر این اساس، این سوال را میتوان مطرح کرد که «گسترش روابط میان دولت جمهوری آذربایجان با دولت اسراییل که این دو دولت را به سوی ایتلاف سیاسی-امنیتی سوق داده، چه تاثیری بر امنیت ملی ایران دارد؟» در پاسخ به این پرسش، فرضیه مقاله حاضر این است که «گسترش روابط باکو-تلآویو از راه ایتلاف نظامی-امنیتی و سیاستهای هویتی ناشی از آن، امنیت ملی ایران را با چالش جدی مواجه و جمهوری آذربایجان را به تهدید شماره یک ایران در قفقاز جنوبی تبدیل کرده است.» هدف از این پژوهش تبیین تهدیدهایی است که امنیت ملی ایران از ناحیه دولت جمهوری آذربایجان و با توجه به گسترش روابط آن با اسراییل، مواجه میشود. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش، روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای است.
Whereas Iran possesses a significant 767 km long land and water border with the Republic of Azerbaijan, and the Israeli regime is the main threat to the Islamic Republic of Iran, the political-security coalition between Baku and Tel Aviv could seriously challenge Iran's national security in south Caucasus. Accordingly, this study deals with the expansion of relations between Azerbaijan and Israel, which has led to their politico-security coalition, and its consequence for Iran's national security could be dealt with as a question. Hypothetically, the expansion of Baku-Azerbaijan relations through security-military coalition and the identity policies adopted thereafter severely challenges Iran’s national security and poses Azerbaijan as the main threat to Iran in South Caucasus. The purpose of this study is to explain the threats to the national security of Iran from Azerbaijan due to her expansion of ties with Israel which analyses data with descriptive-analytical method by means of library resources.
خلاصه ماشینی:
Vol صص : ۲۷ - ٤۹ P-P: 27 - 49 تاریخ دریافت : ٨/١٠/ ١٣٩٩ تاریخ پذیرش : ١٣٩٩/٩/٢٥ ائتلاف نظامی -امنیتی جمهوری آذربایجان با رژیم صهیونیستی و تاثیر آن بر امنیت ملی ایران حمید احمدی ١ رضا کدخدازاده ٢ چکیده از آنجائــی کــه ایــران دارای مرزهــای خاکــی و آبــی قابــل توجهــی به طول ۷۶۷ کیلومتر ب جمهوری آذربیجان اســت ٬ و از ســویی دولــت رژیم صهیونیســتی نیــز اصلی تریــن تهدیــد بــرای جمهــوری اســلامی ایــران بــه شمــار می آیــد٬ ائتــلاف سیاســی -امنیتی میــان بکــو و تل آویــو می توانــد امنیــت ملــی ایــران در قفقــاز جنوبــی را ب چالش جدی روبرو کند.
بر این اســاس ٬ این ســوال را می توان مطرح کرد که «گســترش روابط میان دولت جمهوری آذربیجان ب دولت رژیم صهیونیســتی که این دو دولت را به ســوی ائتلاف سیاســی -امنیتی ســوق داده ٬ چه تئیری بر امنیت ملی ایران دارد؟» در پســخ به این پرســش ٬ فرضیه ٔ مقاله حاضر این اســت که «گســترش روابط بکو-تل آویو از راه ائتلاف نظامی -امنیتی و سیاســت های هویتی نشــی از آن ٬ امنیت ملــی ایــران را ب چالــش جــدی مواجــه و جمهــوری آذربیجــان را بــه تهدیــد شمــاره ٔ یــک ایــران در قفقــاز جنوبــی تبدیــل کــرده اســت .
این گزاره در نظریه ٔ مجموعه ٔ امنیت ی منطقه ای٬ از این منظر به بحث مقاله ٔ حاضر کمــک می کنــد کــه می دانیــم بخشــی از جمعیــت ایــران ب اکثریــت جمعیــت جمهــوری آذربیجان دارای اشــتراک زبنــی و مذهبــی هســتند و ب توجــه بــه اینکــه ایرانیــان آذری عمــدتً در نزدیکــی مرزهــای جمهــوری آذربیجــان ساکن هستند٬ هر گونه کنشی از سوی دولت بکو که نظر بر ویژگی های قومیتی و زبنی بشد٬ می تواند به مساله ای امنیتی برای ایران تبدیل شود.