چکیده:
پیوند تاریخ با «اکنون» در نظریات مختلف بهویژه در دوران اخیر مدّنظر قرار گرفته است. بر این اساس همان قدر که گذشته بر حال مؤثر است، از تأثیر اکنون در فهم ما از گذشته نیز میتوان سخن به میان آورد. در تاریخ بهویژه از منظر فرودستان و ستمدیدگان، وضعیت اکنون موقعیتی خاص و استثنایی نیست، چراکه تداوم رنج این اقشار بهشکل یک قانون در طول تاریخ، استمرار و تداوم یافته است. «والتر بنیامین» در آثار خود بهویژه در تزهایی دربارۀ تاریخ، به تداوم وضعیت تاریخی رنجکشیدگان اشاره میکند و ضمن تأکید بر ملموسترین و عینیترین ابعاد رنج ستمدیدگان تاریخ، به امکان رهایی از وضعیت موجود بر اساس ظهور لحظهای موعودگرایانه و مسیحایی میاندیشد. این وجه از اندیشۀ بنیامین، به انحای مختلف آشکار و پنهان در رویکردهای متأخر از قبیل تاریخ فرودستان، مطالعات پسااستعماری و نیز تاریخ بدیل و جایگزین برجسته شده و منشأ تأملات نوینی در رویکرد به تاریخ شده است. یکی از بارزترین وجوه نگاه نقادانۀ بنیامین، نقد ایدۀ پیشرفت در تاریخ است که از دیدگاه وی برآمده از فلسفۀ فاتحان تاریخ است؛ این در حالی است که اوضاع شکستخوردگان تاریخ حکایت از رنج پیوستۀ ایشان است.
The connection of history with the “now” has been emphasized in various theories, especially in recent times. Accordingly, just as the past affects the present, so can the present affect our understanding of the past. In history, especially from the point of view of the subaltern and the oppressed, the situation is not a special and exceptional situation rather than it is a permanent rule throughout history. In his works, especially in his theses on history, Walter Benjamin refers to the continuation of the historical situation of the suffering and while emphasizing the most objective aspects of the suffering of the oppressed in history, thinks on the possibility of liberation from the status quo based on the emergence of the Messianic moment. This aspect of Benjamin's thought has been highlighted in various overt and covert later approaches such as Subaltern history, postcolonial studies, and alternatve history, and has been the source of new reflections on the approach to history. One of the most prominent aspects of Benjamin's view is the critique of the idea of progress in history which in his view is derived from the philosophy of the conquerors of history. However, the situation of the defeated in history is a sign of their continued suffering.
خلاصه ماشینی:
وی این امر را بر اساس توجه بنیامین به مختصات تاریخ بررسی کرده است ؛ افراسیابی و ممبینی (١٣٩٤) نیز در مقاله ای ، به وجه دیگـری از اندیـشة بنیـامین کـه همانـا وضعیت تداوم یا گسست در نگرش به تاریخ با تأکیـد بـر مقولـة رنـج بـشری اسـت ، تمرکـز کرده اند و البته آن را در پیوند با نظر انتقادی بنیامین در خصوص هنر و آرا زیبـایی شناسـی وی طرح کرده اند؛ همچنین نجف زاده (١٣٩٠) در مقالة خود از آرا چند تن از متفکران از جمله بنیـامین بـرای تحلیل موعودگرایی در ایران استفاده کرده که نمونـة خـوبی از طـرح و در عـین حـال کـاربرد تحلیلی آرای بنیامین در مسائل تاریخی می تواند باشد؛ کتاب قانون و خشونت (١٣٩٢) نیز مجموعه مقالات متعددی را در خود جای داده که چنـد مقاله به آرای بنیامین از جمله دیدگاه وی در باب خشونت پرداخته که نسبتی درخور توجه در نگرش تاریخی وی دارد.
مفروضة مهم فلسفة تاریخ ، باور به عقلانیت انسان و در عـین حـال قانونمنـدی قابـل اسـتنتاج عقلی تاریخ است که پیوندی ناگزیر با ایدة ترقی داشت ، اما به نظر بنیامین بـه تـدریج در سـدة نوزدهم ، از کارویژه های انتقادی مفهوم پیشرفت کاسته شد کـه از جملـه دلایـل آن ، تفـوق تـز انتخاب طبیعی ١ و القای این نکتـه بـود کـه پیـشرفت بـه شـکلی خودکـار و مـستمر در همـة عرصه های حیات انسانی تداوم دارد(٤٧٦:b٢٠٠٢,Benjamin).