چکیده:
جمهوری اسلامی ایران با وجود هفده هزار شهید ترور، یکی از بزرگترین قربانیان تروریسم و در شمار مدعیان اصلی مبارزه با این پدیدهی شوم به حساب میآید. با این وجود نگاهی به قوانین کیفری ایران، مؤید این واقعیت است که تاکنون نسبت به جرمانگاری این پدیدهی مجرمانه اقدامی صورت نگرفته است. از آنجا که تقنین، متأثر از عواملی همچون وجود یک معضل اجتماعی نوظهور و تولد یک بزهکاری مغفول در قوانین موجود است؛ بررسی علل عدم جرمانگاری تروریسم و اصولاً سیاست تقنینی دولت در قبال آن، محل تأمل و درخور تحقیق قرار گرفته است. شیوهی تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و با روش کتابخانهای در گردآوری اطلاعات بوده و نتیجهی حاصل نیز تأکید بر انطباق برخی از حدود و تعزیرات با برخی مصادیق اقدامات تروریستی به عنوان دلیلی بر تعلل موجود در جرمانگاری این پدیده است که البته در خصوص امکان محکومیت شخصیتهای حقوقی تروریستی، خلأ قانونی وجود داشته و همچنین با توجه به لزوم ایجاد همزبانی کیفری با نظام بینالمللی؛ جمهوری اسلامی ایران ناگزیر از چارهاندیشی برای معضل قانونگذاری پراکنده، توسعهی کمی و کیفی قوانین خود و جرمانگاری و تدوین قانون جامع مبارزه با تروریسم خواهد بود.
With more than 17000 terror victims, I.R.IRAN is one of the biggest victims of terror and the Iran is one of the main advocates of countering terrorism. Despite this fact, a closer look at Iranian criminal law shows that terrorism has not been recognized as a crime so far. Since legislation is affected by such factors as an emerging social dilemma or a neglected crime in the current law, studying causes of lacking such legislation and the government’s policy towards it is taken as a research area. Based on documentative study, this research is a descriptive analytical one, concluding that some hudud and tazirat in Islamic jurisprudence adapt to the recognition of terrorism as some samples of crime and this is one reason for hesitation in the criminalization of this phenomenon in Iran. However, about the possibility of criminalizing organizations and companies as terrorists, a lack of legislation were found. Furthermore, due to the necessity of a common language between Iranian criminal law and the international system, the Islamic Republic of Iran has to resolve the problem of scattered legislation, develop the quality as well as the quantity of legislation, criminalize it and pass a comprehensive law for countering terrorism.
خلاصه ماشینی:
از آنجا که تقنين ، متأثر از عواملي همچون وجود يک معضل اجتماعي نوظهور و تولد يک بزهکاري مغفول در قوانين موجود اســت ؛ بررسي علل عدم جرم انگاري تروريسم و اصولا سياســت تقنيني دولت در قبال آن ، محل تأمل و درخور تحقيق قرار گرفته و اين ســؤال اصلي را موجب شــده است که چه واکنش هاي تقنيني در مجموعه قوانين جمهوري اسلامي ايران به منظور مبارزه با تروريسم اعم از اشخاص حقيقي تروريست و گروه ها و سازمان هاي تروريستي پيش بيني شده است .
شــيوه ي تحقيق به صورت توصيفي تحليلي و با روش کتابخانه اي در گردآوري اطلاعات بوده و نتيجه ي حاصل نيز تأکيد بر انطباق برخي از حدود و تعزيرات با برخي مصاديق اقدامات تروريســتي به عنوان دليلي بر تعلل موجود در جرم انگاري اين پديده اســت که البته در خصوص امکان محکوميت شــخصيت هاي حقوقي تروريســتي ، خلأ قانوني وجود داشته و همچنين با توجه به لزوم ايجاد همزباني کيفري با نظام بين المللي ؛ جمهوري اسلامي ايران ناگزير از چاره انديشي براي معضل قانونگذاري پراکنده ، توسعه ي کمي و کيفي قوانين و جرم انگاري و تدوين قانون جامع مبارزه با تروريسم خواهد بود.
1- Terror (En) 2- Terrorism در فرهنگ کامل انگليســي - فارسي آمده است که ترور به معني «ترس زياد و وحشــت » و تروريســم يعني «حکومت ارعاب و تهديد، با تهديد و ارعاب کاري انجام دادن ، تهديد به قتل و آدم کشي کردن ، ايجاد ترس و وحشت در ميان مردم » (آريان پور کاشاني ، ١٣٦٣: ج ٥، ٥٧٠٤) البته اين احســاس ترس و هراس از هر چيزي ممکن اســت ناشي شود اما آنچه در اين زمينه مورد نظر مي باشــد، خشونت هاي سيستماتيک است که گروهي از افراد را همواره در حالت رعب و وحشت نگه مي دارد.