چکیده:
در این پژوهش کوشش شده، تا با رهیافتی آماری و توصیفی-تحلیلی، چگونگی رویکرد به «شهر» در شعر نوجوان، بررسی شود. برای این منظور 15 تن از شاعران کودک و نوجوان گزینش شدند، سپس از میان آن دسته از مجموعههایی که برای گروههای سنی «ج تا ه» سروده شده بودند، یک تا پنج مجموعهی شعری برگزیده، انتخاب شد، تا با درنظرگرفتن سیر تاریخی اشعار، تناسب این مضمون برای نوجوانان و تحول آن تا سال1390 بررسی شود. نتایج نشان داد که شهرستیزی و طبیعتستایی، نارضایتی از مهاجرت به شهر، فقر شهری و بمباران شهرها در جنگ تحمیلی، رایجترین مضامین در پیوند با رویکرد به شهر در شعر نوجوان هستند که اغلب، شایستگیهای لازم برای پذیرفتهشدن از سوی مخاطب را ندارند؛ همچنین، در رویکرد به عناصر زندگی شهری معاصر، مانند نام شهرها و فناوریهای جدید، فقط در شعر معدودی از شاعران تحول و نواندیشی صورت گرفته و در سایر آثار، در سطوح زبانی باقی مانده است.
in this study, we tried to examine how to approach the city in adolescent poetry with a statistical and descriptive approach, for this purpose, 15 of the children and teenagers were selected and then selected from the series of categories that were written for the age group of G to h, to examine the historical course of poems, fitness for teenagers and its evolution by 1390. the results showed that Conflict with the city and Interest in nature, dissatisfaction with migration to city, urban poverty and bombing cities in the imposed war are the most common themes to be accepted by the addressee; also, in the approach to contemporary urban life elements, such as the names of cities and modern technology, only a few poets have changed and remained in other works.between most of the works that have been addressed to the environment or urban elements, attention to the destruction of old homes and buildings, urban poverty and urban poverty, and attention to children in cities, have the ability to appeal to the audience more readily.
خلاصه ماشینی:
١. روش پژوهش در اين پژوهش کوشش شده ، با رهيافتي آماري و توصيفي-تحليلي با ابزار کتابخانه اي و اسنادي، به چگونگي رويکرد به «شهر» در شعر نوجوان ، پرداخته شود؛ براي اين منظور، از ميان تعداد زياد شاعران کودک و نوجوان ، ١٥ تن از پرکارترين ها و با تجربه ترين ها، از چند نسل ، با نظر متخصصان و شاعران کودک و نوجوان (پروين سلاجقه ، مهدي حجواني، مصطفي رحماندوست ، افسانه شعبان نژاد، جعفر ابراهيمي و اسدالله شعباني)، گزينش شدند؛ اين شاعران عبارتند از: محمود کيانوش ، مصطفي رحماندوست ، افسانه شعبان نژاد، جعفر ابراهيمي، بيوک ملکي، ناصر کشاورز، محمود پوروهاب ، داوود لطف الله ، رودابه حمزه اي، سيداحمد ميرزاده ، اسدالله شعباني، محمدکاظم مزيناني، عرفان نظرآهاري، عباس تربن ، آتوسا صالحي.
بيشترين رويکرد به عناصر محيط شهري در اشعار عباس تربن (تعداد ٢٦، در مجموعه هاي عشق هاي لنگه به لنگه ، ماه روي صندلي، ايستگاه لاغري، يک بستني و پنج زبان )، عرفان نظرآهاري(تعداد ١٨، در مجموعه هاي روي تخته سياه جهان با گچ نور بنويس ، پشت کوچه هاي ابر، کوله پشتيات کجاست ؟، چاي با طعم خدا)، رودابه حمزه اي (تعداد ١٣، در مجموعه هاي از انار تا خدا، مجموعه اي از مهرباني، آقا مهديجان سلام ) و بيوک ملکي(تعداد ١٨، در مجموعه هاي بر بال رنگين کمان ، در پياده رو، کوچه ي دريچه ها، مترسک عاشق بود، پشت يک لبخند) ديده ميشود؛ شعر بيوک ملکي نيز از نظر بسامد درخور توجه است .