چکیده:
این مطالعه با هدف سنجش میزان رضایتمندی از شغل در بین کارکنان شرکت توزیع نیروی برق آذربایجانشرقی در سال[1] 1394 صورت گرفت.6 در این تحقیق 232 نفر از کارکنان شرکت برق با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای تصادفی از بین 8 شهرستان پر جمعیت استان آذربایجانشرقی انتخاب شد. ابتدا ابعاد مختلف سنجش رضایتمندی از شغل از پیشینه نظری و تجربی موجود استخراج و در قالب 8 بعد طبقهبندی شد. سپس با استفاده از روش الگوی معادلات ساختاری مدل اندازهگیری تحقیق طراحی و با استفاده از نرم افزار لیزرل مورد سنجش قرار گرفت. نتایج بررسی نشان داد که: 1. نیکویی برازش مدل اندازهگیری تحقیق در حد مطلوبی است و روایی سازهای مقیاس اندازهگیری تا حد زیادی تأیید شد. همچنین نتایج ضریب همبستگی فای (φ) نشان داد که همبستگی دو سویه مثبت بین ابعاد مختلف رضایت از شغل وجود دارد. 2. نگرش پاسخگویان نسبت به ابعاد رضایتمندی ازشغل به طور میانگین درحد بالایی است و بیشترین میزان رضایت به ترتیب مربوط به ابعاد احساس افتخار (7/84) درصد و آموزش کارکنان (8/74) درصد میباشد. 3. مقایسه نتایج شهرستانی نشان داد که میانگین نمره رضایتمندی از شغل در بین تمامی شهرستانهای مورد مطالعه در سطح بالایی میباشد و تفاوت میانگین مشاهده شده در میزان رضایتمندی از شغل در بین شهرستانهای مورد مطالعه معنادار است.
خلاصه ماشینی:
«مطالعات جامعه شناسي » سال يازدهم ، شماره چهل و دوم ، بهار ١٣٩٨ ص ص ١٦٤-١٤٧ سنجش ميزان رضايت مندي کارکنان شرکت توزيع نيروي برق آذربايجان شرقي (ارائه مدل اندازه گيري) ايرج بدر١ 2 سجاد مسگرزاده 3 خديجه جعفري 4 محمد ميرزاخاني 5 احد حاجي بلند تاريخ دريافت مقاله : ١٣٩٧/١١/١٣ تاريخ پذيرش نهايي مقاله : ١٣٩٨/٣/٢٢ چکيده اين مطالعه با هدف سنجش ميزان رضايت مندي از شغل در بين کارکنان شرکت توزيع نيروي برق آذربايجان شرقي در سال ٢ ١٣٩٤ صورت گرفت .
پيشينه نظري تحقيق با توجه به اهميت و جايگاه رضايت از شغل در توسعه و بهره وري سازمان و چند بعدي بودن موضوع ، انديشمندان اجتماعي و اقتصادي و روان شناختي به دنبال تبيين عوامل تأثيرگذار و ارائه مدل هاي علي اجتماعي و روان شناختي مرتبط با افزايش رضايت مندي در بين کارکنان بوده اند.
عليزاده و همکاران (١٣٨٩)، در تحقيق ديگري با عنوان ، ساخت و اعتباريابي پرسشنامه رضايت شغلي نيروي انتظامي، که در بين کارکنان ناجا در سراسر کشور و با ابزار پرسشنامه انجام گرفته نشان ميدهند که ، با استفاده از ٤٥ سوال ميتوان ١٥ عامل براي سنجش رضايت شغليکارکنان تعريف نمود که عبارتند از: توسعه ارتقاي شغلي، ارتباطات سازماني، توان مندسازي، ايجاد فرصت هاي يکسان درسازمان ، مشارکت ، رهبري، فرصت هاي يادگيري و دست يابي به اهداف ، قدرداني، تبيين اهداف و ارزيابيها، آموزش و توسعه منابع انساني، تسهيلات و خدمات ، حقوق و مزايا، ارتباط با همکاران ، مديريت تغيير و تحول ، شرايط محيط کار.