چکیده:
آموزشهای ترویجی یکی از مهمترین راهکارهای شناخته شده در زمینه توسعه کشاورزی محسوب میشود و بهرهگیری از
آموزشهای ترویجی توانسته است با ایجاد افزایش راندمان تولید, مصرف بهینه نهادههاء مدیریت پسماند بقایای گیاهی در
شالیزار, بهبود در نحوه استفاده از نهادههای تولید. بهرهبرداری مناسب از عوامل تولید در بخش کشاورزی, افزایش مشارکت
مردم و ... نقش ارزندهای را ایفا نماید. این تحقیق از نظر هدف کاربردی است و از نظر گردآوری دادههاء میزان نظارت و درجه
کنترل متغیرها و قابلیت تعمیم از نوع علّی -قیاسی میباشد که به روش پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شده
است. محدوده مکانی این تحقیق در سطح کشاورزان شهرستانهای استان گیلان میباشد. نتایج این تحقیق نشان داد که
بین متغیرهای وابسته و متغیرهای مستقل رابطه وجود دارد. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه بوده که روایی محتوایی به
کمک استاد راهنما و متخصصان موضوعی در سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان بدست آمده و پایایی ابزار تحقیق نیز بر
اساس آلفای کرونباخ با دامنه ۷۳/. تا ۹۰/. محاسبه گردید که بیانگر پایایی بالای ابزار مورد نظر است. تجزیه و تحلیل آماری
پس از استخراج دادهها از طریق نرمافزار 21 SPSS و از آمار تحلیلی نظیر فراوانی, میانگین, انحراف معیار» ضریب همبستگی,
آزمون t وF استفاده شده است. ارتباط معنیداری در سطح ۱ درصد بین متغیرهای وابسته میزان آشنایی, میزان مهارت.
میزان علاقهمندی با متغیر مستقل سطح تحصیلات وجود داشته و نیز بین متغیرهای سن و سابقه کشاورزی رابطه منفی
معنیداری بدست آمده است. ضمنا برگزاری آموزشهای ترویجی به روش انفرادی و چهره به چهره, بیشترین رضایتمندی و
بعد روشهای ترویجی یک روزه و نیز از طریق برنامههای تلویزیونی را داشته است.