چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجیگری خودگویی در رابطه تصور از خود با تاب آوری می باشد. روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان 40-18 سال موسسه حکمت مشهد است و نمونه براساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 278 نفر انتخاب شدند. گردآوری داده ها به روش میدانی و با استفاده از پرسشنامه خودگویی برین تاپ، پرسشنامه تصور از خود بک و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون انجام شد. و برای تجزیه تحلیل داده ها ( tهمبستگی پیرسون و تحلیل مسیر) از نرم افزارspss استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند که متغیر خودگویی، رابطه متغیرهای تصور از خود و تاب آوری را میانجی گری می کند. نتایج به دست آمده نشان داد که متغیر خودگویی رابطه متغیر تصور از خود و متغیر تاب آوری را به طور جزئی میانجی گری می کند.
خلاصه ماشینی:
نتایج به دست آمده نشان داد که متغیر خودگویی رابطه متغیر تصور از خود و متغیر تاب آوری را به طور جزئی میانجی گری می کند.
در این حالت هیچ آزادی وجود ندارد بلکه شرایطی پیش می آید که جهان خارج، دنیای درون را تحت تاثیر قرار می دهد (سعید و زارع، 1393)؛ بنابراین خودگویی ها جملاتی هستند که طی روز تکرار شده و در ذهن ناخودآگاه غوطه ور می شوند و به این ترتیب قدرت شگرفی را برای صورت خارجی دادن به هدف واژه های جهان خارج به کار می بندند (همپتن<FootNote No="108" Text="Hemptoon"/>، 1987؛ به نقل ازمصطفایی و محمدی، 1395).
با توجه به اهمیت این موضوع، در این تحقیق به بررسی این سوال که&quot; آیا خودگویی رابطه ی تصور از خود و تاب آوری را میانجی گری می کند؟&quot; پرداخته خواهد شد.
به کمک اطلاعات حاصل از این معادلات رگرسیونی، نقش میانجیگری متغیر خودگویی را برای متغیر تصور از خود و تاب آوری مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
با توجه به نتایج جدول 11 آزمون سوبل میانجیگیری متغیر خودگویی را در رابطه متغیرهای تصور از خود و تاب آوری تأیید میکند.
همانطور که از نتیجه جدول4-11 مشاهده میکنید اثر مستقیم d معنادارشده است پس متغیر خودگویی رابطه متغیر تصور از خود و متغیر تاب آوری را به طور جزئی میانجیگری میکند.
بحث و نتیجه گیری نتایج پژوهش انجام شده این سوال را تایید می کند، به عبارت دیگر، می توان گفت افزایش تصور از خود با میانجی گری خودگویی افزایش تاب آوری را پیش بینی می کند.