چکیده:
اشغال مسجدالحرام در تاریخ ۱۴۰۰/۱/۱ هجری به دست جماعت سلفی
محتسبه و بیست با مهدی آخرالزمان، فصل جدیدی را در تاریخ سلفیت
معاصر و مسائل جهان اسلام رقم زد. از جمله ویژگیهای منحصر به فرد این
قیام که علیه حاکمان سعودی شکل میگرفت بیعت با شخصی بود که
مهدی موعود مذکور در روایات اسلامی خوانده میشد. مقاله پیشروی تلاشی
است توصیفی -تحلیلی برای درک مبانی ایدئولوژیک و عقیدتی موجود در
تفکر وهابی که در نهایت به قیام علیه حاکم مسلمان و بیعت با مهدی برای
رهایی از فتنهها انجامید. در اینجا نیاز به تبیین دیدگاه آنان درباره آخر الزمان و فتنه های آن،جایگاه رویا و منحصر بودن راه نجات در قیام مهدی است.سپس به تاثیر این قیام بر حکومت سعودی پرداخته خواهد شد.تغییر رویه مصرف گرایی و غربزدگی و تظاهر بیشتر به دین و نیز افزایش تبلیغ علیه شیعه و ایران از مهمترین آثار این قیام در رویکرد داخلی و بین المللی حکومت آل سعود بود.
The occupation of Sacred Mosque (masjed alharam) on 1/1/1400 Hijri with the hands of Mohtasaba Salafi Crowd and homage with apocalyptic Mahdi opened a new page in the history of contemporary Salafism and Islamic world issues. One of the unique features of this uprising which was shaped against Saudi rulers was homage with a person who was called Maoud Mahdi in Islamic narratives. This article is an descriptive interpretive attempt for comprehension of existing idealogic and doctrinal basis in Wahhabi thought which was ultimately result in uprising against Muslim ruler and homage with Mahdi for deliverance from seditions. Here there are needs for indicating their viewpoints about Apocalypse and its seditions, station of dream and exclusion of rescue in Mahdi uprising. Then the influence of this uprising over Saudi regime will be illustrated. The change of consumption pattern and Westernism and more eyewash to religion and increase of propaganda against Shia and Iran was the most important influences of this uprising in domestic and international approach of Saudi government
خلاصه ماشینی:
"گرچه بیعت این جماعت با شخصی به نام محمدبن عبدالله القحطانی به عنوان مـهدی منجی آن را منحصر به فرد میکرد، اما حرکت آنها عربستان و نیز جهان اسلام را تحت تأثیر خود قرار داد.
این در حالی است که به معنای واقعی کلمه، جهیمان به خون شیعه تشنه بود و یکی از دلائل قیام خود بر ضد حکومت آلسعود را عدم رخصت در قتل شیعیان ذکر میکرد.
تغییر رویه خود از مصرفگرایی به تظاهر بیشتر به دینداری از زمان دستگیریهای اول جماعت که دو سال قبل از قیام اتفاق افتاد تا زمان اشغال حرم، جهیمان در خفا بود و در این مدت به نقاط مختلف میرفت و با برخی از اخوان دیدار داشت و در این مدت رسائل او در عربستان پخش شد.
تا جایی که پس از اشغال حرم، برخی از کسانی که در مورد مهدی بودن محمدبن عبدالله قحطانی قانع نشده بودند و در اشغال حرم شرکت نکردند، وقتی خبر قیام جهیمان و حصر آنها در داخل حرم را شنیدند برای اینکه فشار از جهیمان برداشته شود تصمیم گرفتند که مسجدالنبی را به روشی مشابه اشغال کنند، اما موفق به انجام این کار نشده و پس از درگیری با پلیس کشته شدند.
(برگس 1 ، 2015) البته آینده نشان داد که سران سعودی در اتخاذ این شیوه اشتباه نکردند و توانستند نیروی مذهبی معارض را مهار کنند به طوری که از آن زمان تا سال 2000 تنها سه اقدام تروریستی در عربستان اتفاق افتاد که همگی آنها نیز علیه سربازان امریکایی بود."