چکیده:
این پژوهش درصدد است به بررسی عناصر داستان در داستان هایی
از مجید راستی بپردازد. مهم ترین عناصر داستان، یعنی پی رنگ،
زاویه ی دید، شخصیت، درو نمایه، فضا و صحنه در ده داستان از
این نویسنده ارزیابی و بررسی شده است. این بررسی در محدوده ی
ب- « ،» الف- ب « داستا نهایی از این نویسنده برای گروه های سنی
است. در عین حال کوشیده ایم داستان هایی متنوع با » ج« و » ج
موضوعات و اشخاص گوناگون را انتخاب کنیم و آ نها را به بحث و
بررسی بگذاریم. پس از ارائه ی تعریف و بحثی اجمالی درباره ی هر
یک از عناصر داستان، عنصر مورد نظر را در داست ان های یادشده به
نقد و بررسی بگذاریم تا کیفیت و چگونگی استفاده ی نویسنده از
فنون و روش های داستان نویسی وی را در نگارش این آثار دریابیم.
خلاصه ماشینی:
"پی رنگ «الگوی حوادث<> است؟ اما «حواذث به خوذی خوذ، پی رنگ را به وجوذ نمی آورذ، بلکه پی رنگ خط ازنباط معقول میان حوادث را ایجاد می کند>< درداستان های انتخابی، هم داستان (یعنی داستانی کوتاه که در آن قصد بیان پیامی واحد، شخصیت یا شخصیت هایی اصلی ذر واقعه ای واحد نشان داده می شود) (مستور، ١٣٧٩ : ١٢ ) و هم پی رنگ آن ، یعنی <>نقل حوادث با تکیه بوروابط محلت و معلو»< (فورستر، ١٣٨۴ : ١١٨ ) بر اساس زمان ، گاه نامه ای تنظیم شده است که رخدادهای داستان و پی رنگ، درا~اد زمان و یکی سر ازدیگری به وقوع پیوسته اند این موضوع بوای کودکان که ازصبروحوصله ی کمتری نسبت به بزرگ سالان برخوردارند، مطلوب به نظرمی رسد.
بنابر ین گر نویسنده در د ستان های خود ز شخصیت های کودکانه بهره برده و شخصیت هایی نه چند ن پویا که بخو هند کارهای خارق لعاده نجام دهند ر ستفاده کرده ست، به خاطر مخاطب خاصش ست؟ مخاطبی که مانند علی کوچولو دند ن درد ر تجربه می کند و مانند پرو نه در د ستان آ یینه ی مادربزرگ گاهی کارهای بزرگ ترها ر تقلید می کند؟ چر که با خو ندن شرح حال شخصیتی که بر ثر روید دی دچار تحول روحی و فکری می شود، متوجه می شوند که در مسیر زندگی می تو ن ز روید دها درس گرفت، کسب تجربه کرد و در مسیر رشد و کمال قدم برد شت."