چکیده:
هدف از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺷﺶ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻫﻮازی ﺑﺮ ﻏﻠﻈﺖ آﯾﺮﯾﺰﯾﻦ ﺳﺮﻣﯽ و ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮزای ﻗﻠﺒﯽ ﻋﺮوﻗﯽ در زﻧﺎن دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن ﺑﻮد.
در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ، 20 زن دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن (ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺳﻨﯽ 56/0 2/8 ﺳﺎل و ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ BMI 30/2 2/5 ﮐﯿﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ) ﺑﻪ ﻃﻮر داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل (10 ﻧﻔﺮ) و ﺗﺠﺮﺑﯽ (10 ﻧﻔﺮ) ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻫﻮازی ﺑﻪ ﻣﺪت ﺷﺶ ﻫﻔﺘﻪ (4 ﺟﻠﺴﻪ در ﻫﻔﺘﻪ، 40 ﺗﺎ 65 دﻗﯿﻘﻪ در ﻫﺮ ﺟﻠﺴﻪ) ﺑﺎ ﺷﺪت 50 ﺗﺎ 80% ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ذﺧﯿﺮه ﺑﻪ اﺟﺮا درآﻣﺪ. ﻏﻠﻈﺖﻫﺎی ﺳﺮﻣﯽ آﯾﺮﯾﺰﯾﻦ و ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎی ﺧﻄﺮزای ﻗﻠﺒﯽ ﻋﺮوﻗﯽ ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع دوره ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ و ﭘﺲ از ﭘﺎﯾﺎن دوره ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ اﻧﺪازهﮔﯿﺮی ﺷﺪ. از آزﻣﻮن آﻣﺎری ﺗﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﯽ اﺧﺘﻼف درون ﮔﺮوﻫﯽ ﻣﺘﻐﯿﯿﺮﻫﺎ و از آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﯽ اﺧﺘﻼف ﺑﯿﻦ ﮔﺮوهﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ.
ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﯽدار ﻏﻠﻈﺖﻫﺎی VLDL ،LDL ،TG ،TC را ﻧﺸﺎن داد، در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻏﻠﻈﺖ ﺳﺮﻣﯽ آﯾﺮﯾﺰﯾﻦ HDL ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﯾﻦ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨﯽداری را ﻧﺸﺎن داد (0.05 < P).
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻫﻮازی ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﺛﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ ای ﺑﺮ ﻣﻘﺎدﯾﺮ آﯾﺮﯾﺰﯾﻦ ﺳﺮﻣﯽ و ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎی ﺧﻄﺮزای ﻗﻠﺒﯽ ﻋﺮوﻗﯽ در زﻧﺎن دارای اﺿﺎﻓﻪ وزن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
The aim of this study was to determine the effect of 6 weeks aerobic exercise on serum concentration of irisn and
cardiovascular risk factors in overweight women.
In this quasi-experimental study, 20 overweight women (mean age 56.0 2.89 years and BMI 30.2 2.5 kg/m2)
volunteered to participate in this study and were randomly divided into training (n=10) and control group (n=10).
Aerobic exercise training was performed during 6 weeks (4 sessions per week, 40-65 min per session with 50-80
%HR max). Serum concentration of irisin and cardiovascular risk factors were measured at baseline and at the
end of study. Within-group data were analyzed with the paired t test, and between-group effects were analyzed
with the ANCOVA test.
The results showed significant decrease in TC, TG, LDL, VLDL and significant increase in serum irisin levels
and HDL compared to the control group (p≤0.05).
It seems that aerobic exercise training can be considerable effect on weight loss, serum irisin levels and blood
lipids in overweight women.
خلاصه ماشینی:
"7 Seale 8 Bostrom 9 Roca 10 Moreno 11 Blair 46 میدهد که کاهش در سطح آیریزین ممکن است با افزایش شاخص توده بدنی، درصد چربی و فاکتورهای خطرزای قلبی عروقی در ارتباط باشد، (بسیل ١، ٢٠١٥) مطالعات در مورد اثر فعالیت ورزشی بر آیریزین متضاد هستند، برخی مطالعات حاکی از افزایش آیریزین پس از فعالیت بدنی هستند (تیمونس ٢، ٢٠١٢) و برخی دیگر کاهش آیریزین را گزارش کرده اند.
صالح و همکاران (٢٠١٥) نیز در مطالعه ای که روی مردان ورزشکار و مردان غیر ورزشکار انجام دادند به این نتیجه رسیدند که ارتباط منفی معناداری بین آیریزین ، شاخص توده بدن و تریگلیسیرید در گروه ورزشکار وجود دارد و سطوح آیریزین و لیپوپروتئین پر چگال در گروه ورزشکار بیشتر از گروه غیر ورزشکار بود که با نتایج پژوهش حاضر همسو است .
نتیجه گیری با توجه به نتایج تحقیق حاضر ٦ هفته تمرین هوازی احتمالا می تواند موجب کاهش کلسترول ، تریگلیسیرید، لیپوپروتئین کم - چگال ، نسبت کلسترول به لیپوپروتئین پرچگال و افزایش غلظت سرمی آیریزین و لیپوپروتئین پرچگال در زنان دارای اضافه وزن شده و با افزایش سطوح آیریزین و باعث کاهش وزن ، شاخص توده بدنی و بهبود نیمرخ لیپیدی می شود؛ بنابراین به نظر می رسد که این نوع تمرین می تواند در پیشگیری از چاقی و ابتلا به بیماری های قلبی عروقی مفید باشد.
Effects of obesity, diabetes and exercise on Fndc5 gene expression and irisin release in human skeletal muscle and adipose tissue: in vivo and in vitro studies."