چکیده:
حقوق بین الملل سنتی بر مبنای مرزهای سرزمینی ساخته شده است و این مرزها اساس صلاحیت می باشند. در عین حال این حقوق در فضای مجازی با ماهیت شبکه های باز، که با مرزهای جغرافیایی متفاوت می باشند، نمی تواند به خوبی عمل نماید. افراد به اینترنت متصل می شوند و در فضای مجازی می گردند، بدون آن که بدانند که از لحاظ قانونی به خارج از سرزمین خود سفر کرده اند. به طور عام مرزهای فیزیکی علایم راهنمایی هستند که به ما اعلان می کنند که بعد از عبور، باید از قوانین متفاوتی پیروی نمایید؛ اما در فضای مجازی این علایم راهنمایی وجود ندارد که به افراد این آگاهی را بدهد که وارد مکان جدیدی شده اند. آن چه مسلم است آن است که آگاهی مردم از قوانینی که به آن ملزم می باشند یکی از الزامات حقوق بین الملل عمومی می باشد. قابلیت پیش بینی قواعد امری بسیار مهم می باشد. ادعای صلاحیت بر کسی که ساکن یا تبعه ی دولت مقر دادگاه نیست ، می تواند مفهوم سنتی عدالت را خدشه دار سازد. برای اعمال صلاحیت تجویزی در فضای مجازی ، وجود ارتباط کافی امری بسیار مهم و اساسی می باشد.
خلاصه ماشینی:
موضوع جدید در ارتباط با صلاحیت تجویزی در حقوق بین الملل آن است که آیا یک دولت مجاز به تجویز در این فضا می باشد و اگر پاسخ مثبت است ، کاربران بیگانه ی شبکه ی بین المللی عمومی تا چه میزان باید به این توجه داشته باشند که افراد ساکن در آن کشور نتوانند به یک وب سایت «خارجی » دسترسی داشته باشند.
٢. چه کسی صلاحیت تجویز کد در یک شبکه فرامرزی را دارد؟ اگر یک کد ارتباطی با رایانه ها یا شبکه های خارج از یک سرزمین مشترک باشد، در این صورت حقوق بین الملل درگیر این مسئله خواهد شد؛ این مانند اینترنت است که کد مبنایی آن با هدف ایجاد یک شبکه ی بین المللی عمومی نوشته شده است (که یکی از آن پروتکل های اصلی HTTP می باشد).
٢٤ هنگام استفاده از صلاحیت حمایتی در فضای مجازی باید توجه داشت که موضوعاتی که در شبکه ی بین المللی عمومی بارگذاری شده است برای همگان در سراسر دنیا قابل دسترس می باشد.
در این جا باید تاکید کرد که در فضای مجازی هر چیزی که در شبکه ی بین المللی عمومی بارگذاری می شود در هر کشوری و برای هر کسی که می تواند به آن دسترسی پیدا کند دارای آثاری خواهد بود.
٣٩ به علاوه ، در چارچوب فضای مجازی باید به این نکته توجه داشت که شبکه ی بین - المللی عمومی اختراع و ساخته شده که به کلیه ی افراد در سراسر دنیا کمک نماید و بنابراین هیچ دولتی حق بیش تری از دولت های دیگر، برای قانون گذاری در این فضا ندارد.