چکیده:
یکی از بحث های نظری عمده در رابطه با سوءمصرف و وابستگی به مواد افیونی ، سوگیری توجه نسبت به محرک های مربوط به مواد افیونی می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطة بین مدت مصرف و ترک در سوگیری توجه نسبت به محرک های وسوسه انگیز مربوط به مواد افیونی در دو گروه از افراد وابسته به مواد افیونی و ترک کرده بود. طرح پژوهش حاضر از نوع علّی ـ مقایسه ای می باشد. بدین منظور، ۳۰ فرد وابسته به مواد افیونی و ۳۰ فرد ترک کرده انتخاب شدند و هر دو گروه از لحاظ متغیرهای جمعیت شناختی همتاسازی شده و توسط آزمایه ی «پروب دات » مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج براساس ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت . نتایج حاکی از آن بود که بین مدت مصرف و ترک مواد و سوگیری توجه نسبت به محرک های مربوط به مواد در حالت ارایه ی کلمات به مدت ۵۰۰ هزارم ثانیه ، رابطه وجود دارد، طوری که با افزایش مدت مصرف ، افراد وابسته به مواد افیونی ، سوگیری توجه بیشتری نشان می دهند و زمان واکنش در آن ها بیشتر است و بالعکس با افزایش مدت ترک در افراد ترک کرده از میزان سوگیری توجه کاسته می شود و زمان واکنش در آن ها کمتر از گروه وابسته به مواد افیونی می باشد.
According to recent addiction theories، attentional biases to drug related with stimuli have an important role in relapse and initiation of substance use. The aim of this study was assessment of consumption influence and leaving in attentional bias related
with opiate drug tempting stimulies. To do so، 30 opiate drug dependent men and 30 abstinent men were selected. Both groups were matched according to age، education and using substance، and assessed by “prob dot task”. Results، analyzed through
pearson correlation coefficient indicated that there is relationsship between consumption، leaving and attentional bias to drug related with stimuli; so that with increasing the
consumption، dependent peoples showed more attentional bias، on the contrary with increasing the leaving time the attentional bias reduces in independents. Also drug dependents in comparison with independents showed a short reaction time about 500 milliseconds in case of presented words، that is an attentional bias evidence in this peoples.
خلاصه ماشینی:
"نتایج حاکی از آن بود که بین مدت مصرف و ترک مواد و سوگیری توجه نسبت به محرک های مربوط به مواد در حالت ارایه ی کلمات به مدت ۵۰۰ هزارم ثانیه ، رابطه وجود دارد، طوری که با افزایش مدت مصرف ، افراد وابسته به مواد افیونی ، سوگیری توجه بیشتری نشان می دهند و زمان واکنش در آن ها بیشتر است و بالعکس با افزایش مدت ترک در افراد ترک کرده از میزان سوگیری توجه کاسته می شود و زمان واکنش در آن ها کمتر از گروه وابسته به مواد افیونی می باشد.
این گونه نظریه پردازی ها ممکن است ما را به این انگاره برساند که افراد وابسته به مواد افیونی احتمال بیشتری دارد که اطلاعات مربوط به محرک های وسوسه انگیز را بیشتر برگزیـنند یا در بـرخی از اختـلالات روانشناختی ماننـد اضطراب و افـسردگی که افـراد مستعد حالت های هیجانی منفی هستند، احتمال بیشتری دارد که اطلاعات هماهنگ با 1- information processing model 2- attention bias 3- Van den hout 4- systematic preference خلق منفی را برگزینند.
بحث و نتیجه گیری این پژوهش در کل رابطة بین مدت مصرف و ترک را در سوگیری توجه نسبت به محرک های وسوسه انگیز مربوط به مواد افیونی در دو گروه وابسته به مواد افیونی و ترک کرده مورد بررسی قرار داده است .
در ارتباط با فرضیه ی اول پژوهش ، نتایج نشان داد که بین مدت مصرف و سوگیری توجه نسبت به محرک های وسوسه انگیز مربوط به مواد افیونی در افراد وابسته به مواد افیونی رابطه وجود دارد."