چکیده:
کوچ نشینان ایران به جهت برخورداری از سابقه زیاد و پراکنش جغرافیایی از گذشته تاکنون، همچنان نقشمهمی را در چرخه تولید دارند به همین خاطر در هر نگرش و برنامه ای می بایست عشایر به عنوان جامعه سوم درکنار جوامع شهری و روستایی مورد توجه قرار گیرند و تلاش شود تا شکاف عمیق این جامعه با روستاها و به ویژهشهرها کاهش یابد.در نظام دامداری عشایری، دام به صورت طبیعی و با استفاده از مراتع ییلاقی و قشلاقی تغذیه می شود وفقط در مواقع خاص تغذیه دام به شیوه دستی انجام می گیرد.کوچ نشینان بر خلاف یک جانشینان در یک محدوده نسبتا وسیع و در قالب قلمرو ایلی متشکل از محدودهزیست زمستانی (قشلاق)، تابستانی (ییلاق) و بهاره و پاییزه (میان بند) بر حسب شرایط جغرافیایی جا به جا می شوند.قلمرو نیمه کوچ نشینان اسالم به صورت شرقی غربی بوده که در طول سال در آن جا به جا می شوند. ازویژگی های برجسته ییلاق و قشلاق نیمه کوچ نشینان اسالم می توان به کوتاه بودن زمان حرکت از قشلاق به میانبند و ییلاق و بالعکس اشاره نمود به طوری که فاصله محدوده های مذکور در یک روز طی می شود و حدود 95 درصدخانوارها جهت جا به جایی در قلمرو ایلی خود از وسیله نقلیه موتوری و در مقابل حدود 99 درصد دام ها به طریقهسنتی اقدام به کوچ می کنند.
خلاصه ماشینی:
"بررسی قلمرو ایلی در بین نیمه کوچ نشینان گیلان (مطالعه موردی : اسالم ـ تالش ) دکتر نصرالله مولائی هشجین دانشیار گروه جغرافیای انسانی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد رشت چکیده : کوچ نشینان ایران به جهت برخورداری از سابقه زیاد و پراکنش جغرافیایی از گذشته تاکنون ، همچنان نقش مهمی را در چرخه تولید دارند به همین خاطر در هر نگرش و برنامه ای می بایست عشایر به عنوان جامعه سوم در کنار جوامع شهری و روستایی مورد توجه قرار گیرند و تلاش شود تا شکاف عمیق این جامعه با روستاها و به ویژه شهرها کاهش یابد.
با توجه به این که نیمه کوچ نشینان ناحیه مورد مطالعه ، علیرغم داشتن شرایط لازم ، در زمره عشایر کوچنده کشور در سرشماری سال های ١٣٦٦و١٣٧٧ منظور نشده اند بیشتر از طریق مطالعات میدانی بررسی انجام شده است تا جایی که قسمت عمده ای از مقاله حاصل کار میدانی در فاصله سال های ١٣٧١تا١٣٧٩ و به ویژه اجرای طرح پژوهشی با عنوان "بررسی نظام عملکرد دامداری سنتی در جوامع نیمه کوچ نشین غرب گیلان به منظور امکان سنجی تثبیت جمعیت و تحول شیوه معیشت دامداری " توسط نگارنده بوده است (مولائی هشجین ،١٣٨١، ٢).
پیشنهادات و راه حل ها: ـ با توجه به مشکلات فوق که بیشترین آن ها در قلمرو ایلی به محدوده قشلاق مربوط است ، نزدیک به ٩٤ درصد خانوارها برای رهایی و کاهش مشکلات نیمه کوچندگان با استقرار در یک مکان مناسب به ویژه اعضای خانوار موافق بوده و تنها ٢ درصد با آن مخالفند بر این اساس فرضیه امکان تحول شیوه موجود کوچ نشینی ، دامداری ، تثبیت جمعیت در صورت فراهم شدن شرایط لازم و نیز حذف قشلاق تایید می شود."