چکیده:
اقوام صحاری آسیای مرکزی و حتی دوردستهای آن، یعنی چین، در جستجوی سرزمین و مکان جدید به سوی غرب مهاجرت کردند. آنها در مسیر مهاجرت خود با امپراتوری ساسانی برخورد کردند، که در طی آن بیش از چهار صد سال جنگ، صلح و آمد و شد سفرا، میان آنها ادامه یافت. کوشانیان، ، ها خیونی کیدارها، هیاطله و، ترکان مهمترین همسایگان ایران در ادوار مختلف در دوره ساسانی بودند و تنها تصرف ایران توسط اعراب مسلمان بود که، رشته ارتباط آنها با ایران را از هم گسیخت. هر چند که پس از اسلام، بعضی از این اقوام نقش مهم خود را دوباره باز یافتند. از اواخر دوره ساسانی، نام ترک بر همه زرد پوستانی که از این پس در ماوراءالنهر پدیدار شدند اطلاق گردید، و برای تمام اقوام زردپوست که لهجه مشترک متقارب داشتند، لفظ ترک را به کار بردهاند. در این دوران پنج قوم را که زبان واحد داشتهاند، به نام ترک از آنها یاد کردهاند. این اقوام عبارتند از - : 1تغزغز)توعوز-اغوز - ( 2خرخیز )قرقیز - ( 3کیماک - ) 4غز اوغوز - ( 5خرلخ )قراق-خلخ .
During Sasanian sovereignty there were some nomadic people who liued in eastern neighborhood of Iran . Seeking for new land and place ، those tribes migrated from deserts of central Asia and even from China to west. In their migration course، they encountered sasanian empire. Kushanian ،Khiunies ،Kidars ، Hiatele، and Turles were the most important neighbors of Iran during different periods at the time of Sasanian sovereignty . when Moslem Arabs possessed Iran the relation between them and Iran broke off ، although during the post-Islam some of these nations restored their crucial role . From the end of sasanian period، every tawny man appeared hereinafter in " Turu" ،and the word" Turu" was used for all tawny nations with a convergent common language have been regarded as " Turu ."They include : 1) Taghzghaz (To’uz - Aghuz) ، 2) Kherkhiz (kirghiz) ،3) Kimau ، 4) Ghaz (oghuz)، Kharlakh (Gharagh-khalakh) .
خلاصه ماشینی:
com روابط سیاسی ایران ساسانی و قبایل صحرا گرد شرقی در بحبوحه ی هجوم اعراب چکیده : اقوام صحاری آسیای مرکزی و حتی دوردست های آن، یعنی چین ، در جستجوی سرزمین و مکان جدید به سوی غرب مهاجرت کردند.
مقدمه : با توجه به این که حوادث و رخدادهای شرق ایران در دوره ساسانی از اهمیت وافری برخوردار است ، به نحوی که پس از فروپاشی این امپراتوری، در دوران پس از اسلام نیز این اقوام و هم نژادیان آنها منشاء تحولات فراوانی در تاریخ ایران و اسلام و حتی جهان گردیدند، پی بردن به چگونگی آغاز این تحولات و آنچه که این مهاجرت و جابجایی جمعیت را مانع شد، و شاید بیش از چهارصد سال به تأخیر انداخت ، دارای ارزش فراوانی می باشد.
در آستانه سقوط حکومت ساسانی ، آشفتگی در سرزمین های شرقی ایران نیز صورت گرفته است آخرین پادشاه این سلسله برای دفاع از کشور در مقابل حمله اعراب مسلمان به شمال شرقی کشور رفت .
اما در سال ٦٣٦م در نبرد قادسیه ، ایرانیان شکست خوردند و تیسفون به دست اعراب افتاد و اعراب جسورانه و بی پروا درصدد تصرف مناطق دیگر ایران شدند و شاه ایران به ناچار طریق شمال شرقی کشور را در پیش گرفت ، با این توضیحات، اوضاع خراسان و شمال شرقی ایران و همچنین آسیای مرکزی در آستانه ی سقوط ساسانی و شکل گیری دورهای جدید تاریخ در ایران بررسی می شود.