خلاصه ماشینی:
"بر اساس آنچه نیومارک1نوشته است «سیسیرو(55 ق م)برای اولین بار در ترجمه معنی را بر الفاظ ترجیح داد و اعلام کرد که مترجم باید یک مفسر باشد و یا یک آموزگار معانی و بیان»(ص 4)کلی2 (36:1979)معتقد است سیسیرو ترجمه تحت الفظی در مورد انتقاد قرار میداد و آن را«کاری غیر تخصصی»میدانست،در حالی که علمای یهود در همان زمان کتاب عهد عتیق یا تورات را تحت الفظی ترجمه میکردند و تصورشان این بود که تنها از طریق این نوع ترجمه است که میتوان تصویری کامل از متن اصلی را ارائه داد.
لوتر نه تنها از کلیات اصول خود دفاع کرد،یعنی از اینکه تنها در صورت قابل فهم کامل بودن است که مردم میتوانند معنی کتاب مقدس(تورات و انجیل)را بفهمند،بلکه او مفاهیم جزئیات اصول ترجمه خود را نیز در مسائلی مانند موارد زیر به تفصیل بیان کرد:«1- تغییر کلمات،2-به کارگیری فعلهای کمکی 3-به کار بردن کلمات ربط به هنگام لزوم،4-موقوف کردن اصطلاحات یونانی یا عبری که در زبان آلمانی معادل قابل قبول نداشتند 5-به کار بردن یک عبارت برای ترجمه یک کلمه تکی از متن اصلی در مواقع ضروری 6-تغییر استعاره به غیر استعاره و برعکس و 7-توجه دقیق به درستی تفسیر و تغییرات متن»(همانجا،ص 15).
thinking or intramental translation با مفاهیم و تصوراتی که در حافظه خود دارد به کار ترجمه بپردازد،و این وقتی است که ذهن در درون خود،به عنوان مثال،یک مفهوم ذهنی را به دو صورت ذهنی و یا بیشتر در یک زبان و یا چند زبان درمیآورد(تصور میکند)بدون آنکه آن تصورات را به خارج از ذهن منتقل کند."