چکیده:
خاندان بنی عبا سیان بستک خود را بازماندگان خلفای عبا سی میپندارند و از اواخر عصـــر مغول در ناحیه جنوبی ایران و در پس کرانه های بندرلنگه در شـــهری به نام بستک مستقر شده و به تدریج موقعیت و جایگاه مهمی را در اقتصاد و سیا ست منطقه به د ست آوردند. این خاندان در طول تاریخ حضور شان در صحنه سیا سی جنوب ایران ، در مقام مرزداران و پاســداران حریم کشــور عمل کرده اند. تمرکز این پژوهش بر باز سازی و معرفی تاریخ محلی جهانگیریه و بستک ا ست . برای ر سیدن به این مهم به شــیوه توصــیفی-تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای، پس از بررسـی جغرافیای طبیعی، انسانی و تاریخی جهانگیریه و بستک ، به نحوه قدرت گیری این خاندان در منطقه جنوب و پس کرانه خلیج فارس پرداخته ایم .
خلاصه ماشینی:
"احمدخان بزرگ پس از استقرار نظم و آرامش در صفحات لارستان ، جهانگیریه ، بنادر و جزایر که اقتدار، عظمت و عدالت او شهره شده بود و مورد عنایات شاهنشاه ایران و فرمانفرمای فارس واقع / شده بود، در بیست و هفت سال حکمرانی خود بسیار مشهور گردید و در سال ١٢٦٥ قمری در ٤٧ سالگی فوت نمود و در جوار شیخ عبدالقادر و شیخ محمدخان در گچویه مدفون است .
در سال ١٢٨٣ قمری که سلطان مسقط درگذشت و پسرش صیدسالم جای وی نشست ، مبالغ زیادی بر عوارض و مالیات گمرگی و عبور و مرور بندرعباس افزود و چون طاقت فرسا بود، مردم را تحت فشار آورده و به همین خاطر عده ای از تجار و ریش سفیدان به بستک آمده و به وسیله مصطفیخان ، شکایت خود را به دربار ناصرالدین شاه و فرمانفرمای فارس به عرض رسانیدند، در آن هنگام بود که حسام السلطنه فرمانفرمای فارس کلیه لارستان و سبعه و صفحات جنوب و بندرعباس را به مهدیقلی میرزا واگذار کرده و او را قبلا به لار اعزام داشته و خود او هم با قشون عظیم و مجهزی به لار آمد و مصطفیخان را به لار احضار و امر کرده که سیصدنفر تفنگچی و نوکر که از کدخدازادگان و معارف بستک و جهانگیریه هستند به نیروی / مهدیقلی میرزا بپیوندد و همچنین دستور داده که حکومت بستک و محال آن به مصطفیخان بستکی واگذار بشود و به او ماموریت داد که قبل از حرکت لشگرش با جمعیت و تفنگچیان خود به بندرعباس برود."