خلاصه ماشینی:
نمایش عروسکی در راه تنوع،تلاشی چشمگیر دارد و برخلاف بازیگران تئاتر عروسکها از جهت اندازه کاملا متنوع هستند و از اندازههای بزرگتر از اندازهی طبیعی انسان تا عروسکهای بسیار کوچک و انگشتی در تغییر بوده و بهطور مرتب نیز بر این تنوع افزوده میشود.
موجب پیدایی مفاهیم جدیدی در هنر عروسکی شد و در بین اولین کوششها از این نوع،باید به نمایش شادیآفرین و برانگیزاننده «آبلفرد ژاری»به نام«شاه اوبو»که به شیوهی نمایش عروسکی نخی به سال 1888 در«رن» واقع در جنوب غربی پاریس به اجرا درآمد اشاره داشت که هیاهوی بسیاری را به وجود آورد به هرحال امکانات بازیگر عروسکی و امتیازات کاملا برتر آن نسبت به انسان،بسیاری از هنرمندان و روشنفکران قرن بیستم را به خود جلب نمود که در بین آنها«گودن کریگ»تهیه کننده و طراح صحنه انگلیسی،احتمالا مشخصترین طرفدار هنر عروسکی است.
گفتنی است بهطوریکه یک مجموعه نقشی جنبی داشت بهطوریکه یک مجموعه متنوع نمایشی،بازیگران سیرک،آکروباتها، دلقکها و نمایش عروسکی را شامی میشد اما به تدریج هنر عروسکی،حالتی مردمتر و اختصاصی یافت و به صورت هنری مستقل،شغل اصلی و منبع اصلی درآمد گروهای نمایشی خاص-یعنی گروههای نمایش عروسکی-درآمد و گروههای کاملا مستقل و خودکفا همراه با تجهیزات کامل و حتی صندلیهای قابل حمل- که گاه برای هزار تماشاگر کافی بود-کار نمایش عروسکی را دنبال کردند.
گفتنی است که در نیمه دوم قرن نوزدهم،هنر عروسکی تماما در دست تردستان نبود چراکه هنرمندان دیگری هم به این کار میپرداختند ولی به هرحال با آغاز قرن بیستم «انگیزه»جدیدی پدید آمد و مردم دریافتند هنر عروسکی قادر است چیزی عمیقتر از تعجب و خنده خلق کند ضمن آنکه نوع جدیدی عروسک- یعنی«عروسک میلهای».