Abstract:
سرزمین مرهشی در منطقه جنوب شرق ایران که امروزه آن را با فرهنگ حوضه ی
هلیلرود میشناسیم، از هاارة سوم ق.م به بعد با حکومت های بین النهرینی از جمله
سومریها و اکدیها در تعامل تجاری فرهنگی یا تقابل نظامی بوده است. با مطالعات -
کتابخانهای و بررسی منابع تاریخی و باستانشناختی و همچنین بر اساس الواح اکدی در
دوران پادشاهان این سلسله، بیش از یک قرن بین دو منطقه کشمکشهایی روی داده که
در آن پیکارها، اکدیها همواره پیروز بوده و به سرزمین مرهشی تاخته اند. بر همین
اساس این پرسش اساسی وجود دارد که تا چه حد می توان به مستند بودن روایات
موجود در لوحه ها اطمینان کرد؟ منابع موجود به خط میخی حاکی از وجود گنجینه ای
از اطلاعات گرانبها درباره مرهشی است و به ویژه نشان می دهد که مرهشی، از دیدگاه
سیاسی، اقتصادی و تجاری قدرتی متنفذ در شرق ایران و در تماس مستقیم با بابل از
دوره سارگون در اکد بوده و این تماس تا زمان بابل قدیم طی دو دوره ادامه یافته که
حداقل پانصد سال به طول انجامیده است . یافته ها بر اساس تحلیل الواح که شامل برخی
پیشگوییهای افسانه وار هستند و از طرفی از زبان پادشاهانی جاری میشوند که برای
خود چهرهای نیمه خدایی ساختهاند و بررسی بعد مسافت و درگیریهایی که اکدی ها
بطور توامان با دیگر سرزمینهای پیرامون خود داشتهاند، نشان می دهد که ادعاهای
شاهان اکدی در پیروزی بر مرهشیان بارگ نمایی بوده و نمی توان به روایات موجود در
الواح اکدی به طور کامل اطمینان کرد.
The land of Marhasi in the region of southeastern Iran, which today is known by the culture of the Halilrud basin, from the third millennium BC onwards with Mesopotamian governments, including the Sumerians and Akkadians in It has been trade-cultural interaction or military confrontation. With the study of libraries and historical and archaeological sources, as well as Akkadian tablets during the reign of the kings of this dynasty, more than a century has passed between the two regions in which conflicts, the Akkadians have always been victorious and have attacked the land of Marhasi. According to this, there is a fundamental question as to what extent can the narrations on the tablets be trusted? Cuneiform sources indicate that there is a treasure trove of valuable information about Marhasi and in particular show that Marhasi, from a political, economic and commercial point of view, was an influential power in eastern Iran and in direct contact with Babylon from the Sargon period in Akkad. This contact lasted until the time of ancient Babylon for two periods, which lasted at least five hundred years. The findings are based on the analysis of tablets that contain some mythical prophecies and are uttered by kings who have made demigods for themselves, and examine the dimension of distance and conflict that the Akkadians had with other lands around them. Shows that the claims of the Akkadian kings in the victory over the Marhasi are an exaggeration and are nothing more than an exaggeration and the narrations in the Akkadian tablets cannot be completely trusted.
Machine summary:
بر همین اساس این پرسش اساسی وجود دارد که تا چه حد میتوان به مستند بودن روایات موجود در لوحهها اطمینان کرد؟ منابع موجود به خط میخی حاکی از وجود گنجینهای از اطلاعات گرانبها درباره مرهشی است و به ویژه نشان میدهد که مرهشی، از دیدگاه سیاسی، اقتصادی و تجاری قدرتی متنفذ در شرق ایران و در تماس مستقیم با بابل از دوره سارگون در اکد بوده و این تماس تا زمان بابل قدیم طی دو دوره ادامه یافته که حداقل پانصد سال به طول انجامیده است.
Meluhha Piotr Steinkeller Daniel Potts هرچند کتیبههای سومری و متعاقباً اکدی در مورد فرهنگهای جنوب شرق ایران گاهی افسانهوار و اسطورهای هستند، اما وجود آثار بینالنهرینی در مرهشی و همچنین آثار سنگ صابونی جیرفت در بینالنهرین نشان از تعاملات تجاری و فرهنگی طرفین دارد.
پادشاهان اکدی از سارگون تا نرامسین در کتیبههای خود همواره مدعی حمله به سرزمین مرهشی و شکست آنان و یا دستگیری فرماندهانشان هستند، اما از آنجا که برخی از کتیبهها الواح پیشگویی محسوب میشوند و یا برای قدرتمند نشان دادن پادشاه پدید آمدهاند، نمیتوان چندان به آنها اعتماد کرد.
این مطالعات همچنین نشان میدهد که نخستین ظهور مرهشی در متون بینالنهرین حضور آن در عملیات نظامی در دوره اکد قدیم مربوط به زمان پادشاهی سارگون اکدی و لشکرکشی بزرگ او علیه ایلام و مرهشی است.