Abstract:
« قرآن کریم » به عنوان معجزۀ پیامبر صلی الله علیه و آله هماره مورد توجه صاحبان اندیشه بوده است. اندیشه هایی که نتوانستهاند حقانیت قرآن را برتابند، درصدد برآمده اند اصالت و حیانی آن را مورد خدشه قرار دهند. بر این اساس، برخی تلاش کرده اند با اثبات وجود برخی مطالب غیرضرور و یا تکراری و نیز عدم بیان مسائل اساسی، جامعیت قرآن را متزلزل کنند و در نهایت از اعتبار اعجاز بلاغی آن فروبکاهند. منشا چنین دیدگاهی عمدتا در عدم توجه به هدف نزول قرآن، همسا نانگاری قرآن با سایر کتاب ها در شاخصه های یک کتاب معمول، تحلیل نادرست شاخصۀ جهان شمولی قرآن، عدم قرار دارد . « عدل قرآن » به عنوان ،و اهل بیت توجه به جایگاه تبیینی رسول خدا این تحقیق ضمن احصای پیش فرضها و مبانی شبهه و تحلیل و بررسی آن، به تبیین مصادیق و نمونه هایی می پردازد که در ذیل شبهه از سوی صاحب شبهه مطرح شده
است.
Machine summary:
ازجمله مسائلی که وی مطرح کرده، مطابقت نداشتن اعجاز بلاغی قرآن با جهان شمولی و عدم تناسب با تمامی نیازهای انسان در طول تاریخ است؛ با این توضیح که قرآن بر اساس تأکید خود و باور مسلمانان، جهان شمول و متضمن همۀ علوم مورد نیاز انسانها است.
مهمترین این محورها عبارتنداز: • اعجاز بلاغی قرآن، به معنای جهان شمولی و متناسب بودن آن با تمامی نیازهای بشر؛ • انتظار از قرآن در اشتمال آن بر تمامی علوم؛ • متعرض نشدن قرآن به برخی مطالب مورد نیاز جامعۀ اسلامی، نظیر خلافت رسولخدا(؛ • وجود مطالب غیر مفید و بی خاصیت در قرآن به لحاظ معرفتی؛ • وجود آیات مشابه و یا تکراری در قرآن.
این نحو اعجاز در حیطۀ کلام و ساختارهای گوناگون آن با در نظر داشتن موقعیتهای متناسب مخاطب است و نمیتوان رسایی و گویایی پیام قرآن را به سایر عرصهها، ازجمله رشد علمی انسان در طول تاریخ ناظر دانست و چنین نتیجه گرفت که چون مطالب قرآن با تحولات انسانی همگام نیست؛ پس، از اعجاز بلاغی نیز برخوردار نخواهد بود؛ بلکه اعجاز بلاغی آن با همان معنای یاد شده پابرجا بوده و سخنوران و ادیبان در طول تاریخ از آوردن همانند آن عاجز ماندهاند که اگر اینگونه نبود و هماوردی برای آن یافت میشد، قرآن را تحت تأثیر خود قرار میداد.
3. متعرض نشدن قرآن به برخی مطالب مورد نیاز جامعۀ اسلامی، نظیر خلافت رسولخدا( یکی دیگر از ادعاهایی که از سوی طراح شبهه مطرح شده است، (به زعم وی) عدم توجه قرآن به مسائل مهم و حیاتی، نظیر خلافت و جانشینی بعد از رحلت رسولاکرم( است.